İlkay Göçmen'in haberi:

Anne babaların karşılaştıkları en önemli sorunlardan birinin çocukların okula gitmeyi ya da ders çalışmayı istememeleri olduğunu belirten Aliyev, "Ders çalışma genelde çocuklar tarafından pek sevilen bir şey değildir ve bunun değişik nedenleri vardır. Çocuk ders çalışmanın ödülünü iyi bir lise iyi bir üniversite kazanarak uzun vadede alacak. Oysa çocuk yaptığının karşılığını hemen almak ister." diye konuştu.

Aliyev, özellikle televizyon ve bilgisayarın çocukların dikkatlerini toplamada olumsuz etkilendiklerini dile getirerek, "Biz çocuğa ders çalış dediğimiz zaman aslında şunu diyoruz: Arkadaşlarınla oyun oynamayı bırak, televizyon izlemeyi bırak yani haz duyacağın şeyleri yapma, gel uzun vadeli sıkılacağın şeyleri yap diyoruz." şeklinde konuştu.

ÇOCUK DERS ÇALIŞMA SÜRESİNİ KENDİ BELİRLEMELİ

Çocukların severek ders çalışabilmeleri için öncelikle çalışma sürelerini kendilerinin belirlemesi gerektiğini kaydeden Aliyev, şunları söyledi: "Bunun için bir hedef belirlenmeli. İkinci adım olarak o belirlenen sürenin altına düşmemesini sağlamak gerekmektedir. Bu aşamaların hiçbirinde maddi ödülden bahsedilmemeli. Amaç çocuğa eğitimin çalışmanın hayatın dışında fazladan bir şey olmadığını anlatmak olmalı. Derslerinde olan konuları örneklendirerek, yaşamla bağlantısı kurularak aslında eğitimin hayatın kendisi olduğunu anlatmak gerekiyor."

Aliyev, "Dikkat etmemiz gereken diğer konu ise çocuğun okuldaki başarısını, hayattaki başarının ölçütü olarak görülmemesi gerekiyor. Birçok aile çocuğunun geleceğini, ailenin mutluluğunu simgelere ve sembollere bağlamaktadır. Bu çocuğun örselenmesine sebep olur. İleriki yıllarda farklı psikolojik sorunlarla karşılaşılmasına bile neden olabilir." açıklamasını yaptı.

Çocuk ders çalışmadığı zaman anne babaların nedenlerini araştırması gerektiğini kaydeden Aliyev, şunları ifade etti: "Bu okula karşı veya derse karşı bir tutumdan kaynaklanabilir. Böyle bir direnç varsa ilk başta o kırılmalı. Başarısızlığın utançla karşılandığı ortamda, güçlüklerin üstesinden gelinemez. Bu sebeple anne ve babaların ilk yapacağı, çocuğun başarısızlığını aile içinde utanç verici bir durum olarak değil, çaba gösterince aşılacak bir engel olarak kabul edildiğinin anlaşılmasını sağlamaktır. Kardeş ve arkadaşlarıyla kıyaslamayınız. Her çocuğun kapasitesi farklıdır. Çocuğunuzu olduğu gibi kabul ediniz ve onlardan kapasitesi dışında, başaramayacağı şeyleri beklemeyiniz. Kıyaslamanız gerektiğinde kendisi ile kıyaslayınız. Başardığı işleri örnek gösterip, diğerini de başarabileceğini belirtiniz."

Cihan