Bir âyette, “Allah seni insanlardan korur” 1 buyurulur.
Bu âyet nazil olunca Allah Resûlü (a.s.m.), Ashabına, “Artık beni korumanıza gerek yok. Çünkü Rabbim muhafaza ediyor” buyurmuştu.
Demek Allah Resûlünün (a.s.m.) Allah’ın izniyle özel koruyucuları var.
Allah yolunda olan kimselerin de derecelerine göre koruyucuları vardır. Zaten herkesin yanıbaşında bulunan koruyucu meleklerin görevi de çeşitli tehlikelere karşı insanı korumak değil midir?
Gelelim hicret esnasında Peygamberimizin (a.s.m.) Allah tarafından nasıl korunduğuna.
Müşrikler Peygamberimizin (a.s.m.) evinin etrafını sarıp öldürme kararı aldıklarında Cenâb-ı Hak, Cebrail Aleyhisselâm’ı göndererek durumu Peygamberimize bildirmişti. Peygamberimiz de (a.s.m.) Hazret-i Ali’yi yatağına yatırıp Yâsin Sûresinin ilk âyetlerini okuyarak evini kuşatan düşmanların arasından çıkıp gitti. Yerden bir avuç kum da alıp başlarına saçmıştı. Fakat onlar bunu hissetmemişlerdi bile. Onu görmemişlerdi de. Allah onların gözleri önüne bir perde çekmişti.
Allah Resûlü (as.m.), Hazret-i Ebûbekir’le birlikte yola koyuldu. Yorulunca Sevr Mağarasına sığındılar. Kâfirler, evde, Peygamberimizi bulamayınca, aramaya başlamışlardı. “Kim Muhammed’i (a.s.m.) yakalarsa, ona yüz deve mükâfat var” diye de ilân etmişlerdi.
Bunun için, kâfirler dört bir yana dağılmış, Peygamberimizi (a.s.m.) arıyorlardı. Bir ara mağaranın ağzına kadar geldiler. İçeri gireceklerdi. Fakat orada örümcek ağını ve güvercin yuvasını görünce şaşırdılar. “Buraya insan girmiş olsa örümcek ağı bozulur, güvercin uçup giderdi” deyip mağaranın içine bakmaktan vazgeçtiler.
O sırada Hazret-i Ebûbekir, Peygamberimize (a.s.m.), “Ya Resûlallah, düşmanlarımız geldi, ayakları gözüküyor,” dedi.
Resûl-ü Ekrem (a.s.m.) onu teselli etti: “Korkma ey Ebûbekir! Allah bizimle beraberdir. İki kişinin üçüncüsü Allah olduktan sonra neden korkuyorsun? Yakalanacağımızı mı sanıyorsun?”
Müşrikler örümcek ağını ve güvercin yuvasını görünce çekip gitmişlerdi. Allah, Peygamberimizi (a.s.m.) ve sevgili arkadaşı Hazret-i Ebubekir’i gözü dönmüş düşmanlarından böyle korumuştu.
İnsanın dostu Allah olduktan sonra, dünya kendisine düşman olsa, yine de zarar veremez.
Dipnot:
1. Maide Sûresi: 67.

Yeni Asya