İbda, yoktan yaratma demektir. Kâinat ilk yaratılmasında yoktan yaratılmıştır. Yok ise veya yokluk ise yaratmakla bitmez.

İnşa ise, yaratılmış olan element veya atomlardan, yeni şeyler meydana getirmektir. Bunda ise ilk yaratılıştaki atomlar ve elementler kullanılıyor. Sadece şekil, renk ve mahiyeti itibariyle farklılıklar sonradan oluyor. Ve sadece bu kısım yaratılıyor.

İbda alfabeye, inşa ise bu alfabenin harfleriyle kitap yazmaya benzetilebilir. Elementler, -tabir caizse- ilahi bir alfabedir, ibda ile var edilmişlerdir. Her bir varlık ise bu elementler alfabesiyle bir kitap gibi yazılmaktadır.

Her inşada yeni bir ibda vardır. Zira her varlık orijinal bir nüshadır. Allah’ın yaratması son derece süratli olmakla beraber, hiçbir varlık diğerinin aynı değildir. Bazı ehl-i hakikat bunu “la tekrara fi’t- tecelli” yani “Tecellide tekrar yoktur.” şeklinde ifade ederler.

Yoğu var etme, varı yok etme ise Allah’ın devamlı işleyen kanunlarından biridir. Her şey yoktan yaratılmıştır. İlim adamları kâinatın yaşıyla alâkalı rakamlar vermektedirler. Bir şeye yaş koymak, konulan yaştan evvel o şeyin olmadığına delildir. Allah’tan maada her şey için bir başlangıç vardır.

Ayrıca yaratılan şeylerin yıpranması ve ölümleri onların ezeli olmadığını gösterir.

Selam ve dua ile...
Sorularla İslamiyet