Bismillahirrahmanirrahim

Cenab-ı Hak (c.c), Kehf Sûresi 39-44. ayetlerinde meâlen şöyle buyuruyor:

39-“Bağına girdiğin zaman: ‘Mâşâallah! Kuvvet ancak Allah’(ın yardımı) iledir!’ demen gerekmez miydi? Her ne kadar beni malca ve evlâdca kendinden daha az görsen de!”

40-“Bununla berâber, olur ki Rabbim bana, senin bağından daha hayırlısını verir ve onun (senin bahçenin) üzerine gökten bir âfet gönderir de (o bağın, ot bitmeyen) kupkuru bir toprak hâline geliverir!”

41-“Yâhut suyu çekilerek yok olur da bir daha onu aramaya aslâ güç yetiremezsin!”

42-Derken (bütün) geliri (helâk ile) kuşatıldı; bunun üzerine oraya harcadıklarına karşı (yanarak) avuçlarını ovuşturmaya başladı; artık orası çardakları üzerine çökmüş bulunan (harâb olmuş) bir hâlde idi ve (o): “Keşke Rabbime kimseyi ortak koşmasaydım!” diyordu.

43-Allah’tan başka ona yardım edecek adamları da yoktu; kendi kendini kurtarıcı da değildi.

44-İşte orada (kıyâmet gününde) yardım, ancak hak olan Allah’a mahsustur. (Mü’minlere) sevapça en hayırlı, âkıbetce de en hayırlı olan (ve kullarını en güzel ni‘metlere kavuşturan) O’dur.