Risale Haber-Haber Merkezi

Arjantin'de iman ve Kur'an hizmetleriyle ilgilenen Abdullah Özen'den güzel haberler:

Dört yıldan bu yana Güney Amerika'da katıldığımız kitap fuarlarında binlerce insana ulaşmak nasip oldu. Fakat hep kanayan bir yaramız vardı ki; standımıza gelen görme engellilere verecek kitabımız yoktu. Çok şükür şimdi bir hayalimiz daha gerçek oldu, Braille alfabesi (kabartma yazı) ile hazırlanan 3 kitabımızın basımı gerçekleşti. 

Numune baskısı için gittiğimizde derneğin sekreteri Liliana hanım birden Hastalar Risalesinin arka kapağındaki kısa parçayı görme engelli olan çalışma arkadaşı Oscar'a okumaya başladı. Güya, "bak ne kadar güzel" diye onunla paylaşıyordu. Fakat kendisinin daha çok tesir altında kaldığını lisan-ı halinden anlamak zor değildi. 

Bir paragraflık yazının sonuna geldiğinde göz yaşlarını tutamadı... Sonradan kendisi ateist olduğunu söyledi, Allah hidayet versin.

Hastalar Risalesinden okuduğu kısım şöyle:

"Eğer hastalık olmazsa, sıhhat ve âfiyet gaflet verir, dünyayı hoş gösterir, âhireti unutturur. Kabri ve ölümü hatırına getirmek istemiyor. Sermaye-i ömrünü bâd-ı heva boş yere sarf ettiriyor. Hastalık ise, birden gözünü açtırır. Vücuduna ve cesedine der ki: "Lâyemut değilsin, başıboş değilsin, bir vazifen var. Gururu bırak, seni Yaratanı düşün, kabre gideceğini bil, öyle hazırlan."

"İşte hastalık bu nokta-i nazardan hiç aldatmaz bir nâsih ve ikaz edici bir mürşiddir. Ondan şekvâ değil, belki bu cihette ona teşekkür etmek, eğer fazla ağır gelse sabır istemek gerektir."

"Durante 4 años venimos participando en muchas ferias de libros llegando a miles de personas. Pero siempre nos ponía triste ya que no teníamos un libro adecuado para dar a las invidentes (ciegos). Alhamdulillah ahora pudimos realizar otro sueño especial ya que hemos impreso 3 libros de la Colección Risale i Nur en el sistema Braille. Un día cuando la secretaria Liliana comenzó a leer para su compañero invidente llamado Oscar. No fue difícil darnos cuenta lo provechoso que fue para ella y ver la emoción que la embargo , que casi se pone a llorar ...llorar...
el parte que leyò:

"Si no hubiera existido la enfermedad, la buena salud y el bienestar habrían provocado una enorme negligencia que lo harían olvidar del Más Allá porque mostrarían al mundo terrenal como placentero. No quieren pensar en la muerte ni en la tumba, gastan el capital de sus vidas en cosas insignificantes. Mientras que repentinamente la enfermedad les abre los ojos, le dice al cuerpo: “no eres inmortal ni puedes hacer lo que quieres. Tienes un deber. Renuncia a tu orgullo y piensa en Aquel que es tu creador. Comprende que irás a la tumba, entonces prepárate para ese momento”. Desde este punto de vista, la enfermedad es una llamada de atención y un consejero que nunca engaña. Cuando nos enfermamos no deberíamos quejarnos sino estar agradecidos. Y si la enfermedad empeora, deberíamos suplicar a Allah para tener paciencia para sobrellevarla.