Bir çiçekle bahar olmaz,
Gez kâinat etrafını.
Sarı, yeşil alları gör,
Sev kâinat efradını.
İki koldan beslenirler,
Bul hikmetin evsafını.
Biri Birsiz olur mu ki;
İki yerden al kârını.
Kökler toprağa bağlı,
Daldan alır envârını.
İki arada yetişti,
Nice nimet nice hikmet,
Gözü gönlü al da gel;
Gör Yaradan esmasını.
Ayrı renkler ayrı tatlar,
Maddesi bir evsafını.
Anasır-ı erbaadan,
Alır Nur-u İhsanını.

Hay… İsminin inkısamı,
Neş’e verir her canlıya,
Ölçü, tartı tam yerinde;
Derk eyleye encamını.
Akıl gözü görmez bazen,
Dinle gönül fermanını.
Bir saatlik tefekkürle,
Al şehitler sevabını.
Mânâ-yı harfiyle bak,
Gör hakîkât esmasını.
Görünür elbet ak, kara;
Kaldır gözünden perdedârını.