Cehennem küfrün cezasıdır ve ebedîdir. Dünyada iman etmeden ölen bir insan, o azap diyarında ebediyen kalacaktır. Bir ayet-i kerimede "onların ciltleri yandığında yenileneceği, böylece ebediyen azap çekecekleri" haber verilir.

Cehennem azabı denilince ilk akla gelen maddi azaptır, ateş azabıdır. Bunun yanında sürekli karanlıkta kalma azabı, cennetten ebediyen mahrum kalma azabı gibi farklı azaplar da vardır. Bunlardan bedenin ateşle azap çekmesine, keşif ehli bazı evliya, ancak Allah’ın bileceği çok uzun bir süreden sonra bir derece alışılacağını ve ateşle bir nevi ünsiyet edileceğini haber vermişlerdir.

Risale-i Nur Külliyatı'nda da bir mektupta bu konuya kısaca değinilir ve bu haberin kaynağı olarak, “Hadisin işaretinden anlaşılıyor.” kaydı düşülür. Buna göre bu konuda sarih bir ayet ve hadis olmamakla beraber, bir hadisin işarî manasından hareketle ve keşfe dayanarak bir haber verilmiştir. 

Bu haberden Muhyiddin Arabî Hazretleri de çokça söz eder. Hatta o daha da ileri giderek “bir nevi ülfet” yerine “bir nevi zevk alınacağından” bahseder.

Elbette ki bu ülfet ve bu zevk dünyadaki bazı hayvanların bizim çok iğrendiğimiz hayat ortamlarına alışmaları yahut ondan zevk almaları cinsinden olsa gerek. Cennetin o tariflere sığmaz zevkleri, orada yapılacak peygamber sohbetleri ve nihayet bütün cennet lezzetlerini geri bırakan Rü’yetullah lezzeti dikkate alındığında, cehennem ehlinin o ülfet ve lezzetlerinin gerçek manada bir lezzet ve zevk olamayacağı anlaşılır.

Sözü edilen hadis hakkında Risale-i Nur Külliyatı'nda bir açıklama yapılmamış. Ancak Muhyiddin Arabi Hazretlerinin bu ve benzeri konularda sıkça nazara verdiği bir hadis-i kutsî var:

"Rahmetim gazabımı geçti."(bk. Aclunî,Keşfü'l-Hafâ, 1/448)

Üstad Bediüzzaman Said Nursi'nin sözünü ettiği hadis de bu olsa gerek.

Şunu da önemle belirtmek isteriz:

Bu gibi konular ne imana ne de ibadete konu teşkil ederler. Dolayısıyla bu konularda, aksi fikri savunan kişilerle bir tartışmaya girmenin gereksiz olduğunu düşünüyoruz.

Sorular İslamiyet