Tuluat’ın başında “Telepati nevinden, ruhumla alakası olan bir şahs-ı meçhul” muhtelif sorular sorduğunu söyler Said Nursi.

“Meçhul fakat ve alakadar”; bir nevi rabıta, ruhlar arası iletişim değil mi bu?

“O sail-i meçhul sorar: Cerbeze nedir?
Müteferrik büyük işlerde yalnız kusurları görmek cerbezeliktir; aldanır ve aldatır. Cerbezenin şe’ni, bir seyyieyi sümbüllendirerek hasenata galip etmektir.”

Bir nevi fikri meczupluk değil mi bu? Az çekmedik, az çekmiyoruz o meczuplardan!

“Şu cerbezenin tavrı acibi, zaman ve mekânda müteferrik şeyleri toplar, bir yapar. O siyah perde ile her şeyi temaşa eder. Hakikaten, cerbeze, envaiyle garaibin makinasıdır.”

O siyah perde ne bahar gösterir, ne de yaz. Kışın koynundan çıkmaz, kaşınır durur orada! Misal verip zihinleri dağıtmağa gerek var mı?

Grupların kendi içinde ve arasında, TV ekranlarında yapılan tartışmalarda, adına sosyal medya denen sanal alanda ve genelde düşünce dünyamızda, fikir âlemimizde yaşanılan ve yaşadığımız ne çok örnekleri var bunun.

Aldanıyor ve aldatıyorlar. O meclislere, o ruhlu insanlara yaklaşmak bile tehlikeli.

Hükmü veriyor Bediüzzaman: “Cerbeze bir hâkimdir. Yalnız seyyiat tarafını konuşturmamalı; onun hasmı olan hasenatı da dinlemeli. Sonra muvazene edip, mizan-ı haşirdeki hükm-ü adilane gibi racih gelene muhabbetle hak vermeli.”

Dengeyi bulmak, dengeyi tutmak, dengede durmak ve dengede devam etmek zor iş. Sırat-ı Müstakim duası her Fatiha okunuşta yapılır.

Akıl kuvvesinde, gadap kuvvesinde, şehvet kuvvesinde vasatı bulmak ve o vasatla yaşamak ve yaşatmak; fert ve ümmetin sıkıntılarını çözecek iksir. Günde en az kırk defa okunur Fatiha, bu denli önemlidir.

Akıl kuvvetinin vasatı hikmet, ifratı cerbeze. Güne düne cerbeze ile bakanlar fikri mezbelelikte boğar zihinleri. Yarın fikri fütuhat olurda medeniyet semasına nasıl uruç edilir böyleleriyle?

Çözüm; cezbeli cerbezelerle cerbezeye girmemek, bir dane-i hakikatin etrafında cezbe ile tavaf etmek.

Bilmiyorum meçhul okuyucu ile telepati kurabildim, ruhunu alakalandıra bildim mi?