Enerjisini sağlıklı yerlerde harcayan çocukların kötü alışkanlıklardan da uzak kaldıklarına dikkat çeken uzmanlar, bu çocukların, aile ve arkadaş ilişkilerinde de sağlıklı olduğunu söylüyor.

Bedenen ve ruhen rahat olan çocuklar, aile ve arkadaş ilişkilerinde de sağlıklı adımlar atıyor. Çocuk psikoloğu Yasemin Eyüpoğlu’na göre bazı çocukların görsel, dokunsal öğrenmeleri kolay olurken işitsel öğrenmeleri zayıf olabiliyor. Bu durumun çocuğun akademik başarısını düşürdüğünü ifade eden Eyüpoğlu, öğrenme güçlüğü çeken çocukta dikkat dağınıklığı olduğunu belirtiyor. “Böyle durumlarda spor, çocuğun güçlü yönü oluyor.” diyen Eyüpoğlu, çocukların sporda ve sanatta başarılı oldukları alanların keşfedilmesiyle çocukların her ortamda kendini daha rahat ifade edeceğini söylüyor.

Sporla birlikte çocuğun yeni ve farklı bir arkadaş ortamı edineceğini de kaydeden Eyüpoğlu, “Ergenlik döneminde olan çocuklar içinde çok yapıcı olumlu bir ortam oluşmuş olur. Çünkü spor yapan çocukta öfke ve stres gibi olumsuz durumlar da ortaya çıkmıyor. Aileler, çocukların ilgisini çeken en az bir spor ve sanat alanını onlarla keşfedebilir.” diyor.

Fatih Koleji Psikolojik Danışmanı Hakan Metan ise özellikle ergenlik dönemindeki çocukların derslerde konuşarak, espri yaparak öne çıkmaya çalıştığını dile getiriyor. Böyle durumlarda spor yapmanın en güzel alternatiflerden biri olduğuna dikkat çeken Metan, “Çocuklar, spor yerine bilgisayar, telefon ve televizyonla saatlerini geçirme gibi kötü alışkanlıklar ediniyor. Sanırım bilinçli yapılan sporun gençlere ne kadar faydalı olduğunu aileler tam olarak anlayabilseydi bugün bütün spor salonları dolup taşardı.” ifadelerini kullanıyor. Sporun çocuğa kendini kontrol etmeyi, konsantre olabilmeyi, iradesini kullanabilmeyi öğrettiğini aktaran Metan, spor yapan çocukların yapmayan çocuklara karşı hayatı daha anlamlı ve sağlıklı yaşadığını kaydediyor. Metan, yaşadığı bir olayı ise şöyle anlatıyor: “7. sınıfa giden Eren adında bir öğrencim vardı. Okulda kavga ediyor, 8. sınıflara bile kafa tutuyordu. Bu çocuğa bir gün dedim ki ‘Oğlum Allah sana bu kadar kuvvet vermiş, sende İstanbul şampiyonu olma potansiyeli var, neden güreşe gelmiyorsun?’ Çocuk, ‘Ben mi, şampiyon mu ama nasıl?’ deyince öğrencimi yüreklendirici şeyler söyledim ve güreş takımına aldım. Herkesten daha hırslı çalıştı ve o sene İstanbul 2.si oldu. Davranışları bir iki haftada değil ama aylar içerisinde oldukça düzeldi. Okulun en sevilmeyen çocuğu en sevilenlerden birine dönüştü.”

Zaman