Psikolog Nur Dinçer, her yaşta görülebilecek olan travmanın çeşitlerinin ise kişilik yapısı ve yaşa göre değişim gösteren, travma şiddetiyle ilgili olduğunu ifade etti. Dinçer, bazı ekollere göre, bir insan en büyük travmayı doğduğu an yaşadığını ve zamanla bunun etkisini üzerinden attığını söyledi. Psikolog Nur Dinçer, ‘’Bir bebek ile yetişkinin yaşadığı travma aynı olmayacaktır. Meselâ bebeğin altını değiştiriyorsunuzdur. Yanda duran oyuncak, bebeğin üstüne düşer. Biz yetişkinlere göre çok basit olan bu durum, bebeğe göre travma olabilir’’ dedi.

İnsanlar için travmanın değişik şekillerde geliştiğini ifade eden Dinçer, ‘’Meselâ bir çocuk açısından bakılırsa çok gürültülü bir ortam, evde anne ve babanın kavga etmesi, öğretmenin okulda attığı tokat, arkadaşları tarafından tartaklanması travmatik bir durum olabiliyor. Travma için illa bir ölüm, kaza olayı gibi büyük bir şey olması gerekmiyor. Zaten travmayı tanımlarken, kişinin günlük yaşantısındaki rutinin bozulması olarak tanımlıyoruz’’ görüşünü dile getirdi.

Uzman Dinçer, daha çok travma etkisinin çocuğun yaşadığı aile ortamı, çocuğa verilen aile desteği ile ilişkili olduğunu söyleyerek, şöyle devam etti:

‘’Diyelim ki çocuk öğretmeninden dayak yedi. Eğer çocuk evde de anne babasından destek görmeyen, evde de şiddet gören bir çocuksa, bu çocuğun yaşadığı travma, okula gidip çocuğuna sahip çıkan anne ve babanın çocuğunun yaşadığından çok daha zorlu olur. Bir travmayı atlatmanız için sosyal destek ve yeniden rutin sağlanması gerekmektedir. Herkesin travmayla baş etmesi farklıdır. Hepimizin var sayılan bir travma kutusu vardır. Bazılarınınki çok küçüktür, bazısının geniştir. Geniş olanlar daha büyük olayları daha kolay atlatır. Travmayı çabuk atlatmak, kişilik yapısı, genetik özellik, yaşanılan aile ortamı ile sosyal çevre ve bilgi düzeyiyle ilgilidir.’’
Yeni Asya