"Önce Türkiye" diyerek başlayalım..

BİR: Tüm zamanların en popüler aşk yazarı Tuna Kiremitçi "Cumhuriyet"te yazıyor..

İKİ: "1 Mayıs" mitingine katılan ve şapkalarında "kızıl yıldız" bulunan devrimci kızlarımız Amerikan kültür emperyalizminin simgesi Mc Donalds'ta hamburger yerken görüntülendiler..

ÜÇ: "Radikal" gazetesinden Yıldıray Oğur'un şahane betimlemesinde ifadesini bulduğu gibi, Türkiye'de burjuvazi-devlet-kapitalizm-milliyetçilik deyince neredeyse robot resmi akla gelen Yiğit Bulut jöleli saçları ve altın kol düğmeleri ile 1 Mayıs'ta Taksim Meydanı'ndaydı.

DÖRT: 1972'de Deniz Gezmiş ve iki arkadaşının idamına Meclis'te el kaldıran Süleyman Demirel, "O gençleri hatırladıkça içim sızlıyor" diye konuştu.

BEŞ: "Cumhuriyet" gazetesinin kırk yıllık yazarı Hikmet Çetinkaya, bir dönem çok tartışılan "Tehlikenin Farkında mısınız?" temalı reklamlar için, "Bugünden geriye baktığım zaman 'Evet daha yumuşağı yapılabilirdi.' Bunu söyleyebilirim. Daha makul bir şey yapılabilirdi. Daha düzgün olabilirdi" dedi.

Şimdi dünyaya geçelim..

BİR: Soğuk savaşın iki kutbundan biri Amerika, diğeri Sovyet Rusya idi. Tarafların askeri güçleri NATO ve Varşova Paktı'ydı. NATO askerleri İkinci Dünya Savaşı'nın 65. yıldönümü kutlamaları vesilesiyle Moskova'daki Kızıl Meydan'da Rus askerleriyle birlikte kol kola yürüdü.

İKİ: İngiltere'de Liberal Demokrat Parti seçimlerden üçüncü parti olarak çıkarak "anahtar parti" konumunu elde etti. Böylece İngilizlerin "Muhafazakar Parti ve İşçi Partisi'nden müteşekkil meşhur iki partili sistemine ilişkin algılar ters yüz oldu. Rus ve Hollanda karışımı bir aile kökenine sahip olan Liberal Demokratların genç lideri Nick Clegg, koalisyon için vazgeçilmez bir isim haline geldi. Öte yandan "Beyaz-Anglosakson-Protestan" kökenden gelmeyen Başkan Obama ile Fransız asıllı olmayan Cumhurbaşkanı Sarkozy'in yanına Clegg'i de ekleyebiliriz.

Yeni Şafak