Savaşlar, operasyonlar, soruşturmalar sizi korkutmasın.
İnsan olarak önümüzde bekleyen yegâne gündem yaratılış formatına uygun bir hayat sürmek ve hayatın akışını en güzel finalle sonlandırmaktır.

Gerisi elimizin gücümüzün yetmediği alandır.
İlgi alanımız etki alanımız değildir.
Ve biz etki alanımızdan sorumluyuz en evvel.
***
Bediüzzaman'ın siyasetten ve aktüaliteden uzak durmak gerektiğini ifade eden cümlelerine baktığımızda bunun siyaset kurumunu gereksiz görme ya da kimsenin bu alanlarda görev yapmamasını öneren öğretiler olmadığını farkederiz.

"Merak saikasıyla" ifadesi "boşboğazlık" meselesi ya da "cami cemaatinin cemaati terkedip radyo başına toplanması" ifadeleri bunu anlatmaktadır.

Bu nedenle, "Selameti kalp isteyenler" siyasî boğuşmalardan uzak durmalıdırlar.

Bizde siyaset demek, görev almak organize olmak ve çalışmak olarak değil; münakaşa etmek, ölümüne tarafgir olmak ve toplumu bu eksende katagorize etmek olarak anlaşıldığından sıkıntılı bir uğraştır.

Aşırı politize olmak ve siyasîlerin uzun soluklu siyasetleriyle değil; günübirlik eylem ve söylemleriyle hareket etmek insanı tutarsız ilkesiz davranışlara yöneltir. Çünkü bu siyasi polemiklerin doğasında eyyamîlik ve konjöktürel gerekler vardır. Ama  bireylerin, toplulukların buna uymaları birçok krizin temelini teşkil etmektedir.

Siyasetçinin görevi siyasettir. Günün şartları iktidarı yakalama ya da koruma refleksleri ile etik, ilkesel tavırları arasında gider-gelir. Bunların tutarlı olanlarını, hizmette başarılı olanlarını millet takdir eder. Diğerlerini de ekarte eder.

Hiçbir görev almadığı halde, organizasyonların herhangi kademesinde görev almadığı halde ve en önemlisi muhabbet ortamlarında nezih sohbetlerde ateşli siyasî tartışmalara girenler, kalp kırmaktan, kardeşliği zedelemekten ve boşboğazlık yapmaktan başka ne elde ederler?..

***

Bizim toplumu değiştirme, ülkenin gidişatına müdahale etme çabamız ya da yeni bir dünya tasavvurumuz elbette olabilir-olmalıdır. Ama bunun, bizim bireysel ve mevcut gayretimizle olmayacağını da pekâla iyi biliriz.

Bu bizim ilgi alanımız olabilir. Ve buna uygun ortamlar oluştuğunda gerekli tavırlar ortaya koymalıyızdır.
Ama bundan evvel, daha önemlisi; hergün, her an elimizin yetiştiği, gücümüzün erdiği, değişim ve dönüşüm irade ve imkanımızı elden bırakmamalıyızdır.

Kendimizden başlayabiliriz en önce...
Kimseye güç yetiremezsek; kendimize güç yetirebiliriz.

Kimseye laf dinletemezsek kendimize laf dinletebiliriz.

Eğer canımız cidden isterse...

Sonra en yakınımıza ailemize yakın çevremize.
Şeytanın bacağını kırıverip en küçük daireden başlasak işe. Bu halka sağlıklı biçimde diğer halkaları da tetikler. Daire daireyi kuşatır ve hasılı iş büyük dairelere gelir dayanır.

Doğrusu bu olmasına rağmen çoğu kez nefsimiz bizi en başta sorumlu oldugumuz vazifeler, en yakın hedefler, mümkün başarılar dururken oyalar-aldatır ve en uzak hedeflere gücümüzün yetmeyeceği işlere en az mesuliyetimizin olduğu işlere bizi yöneltir.

Ve çoğu kez hüsran ile sonuçlandırıp bizi nâçar ve me'yus eder.
Öyleyse oyuna gelmeyelim...

Birkez daha tekrar edelim; sözümüz organize olan stk'larda görev alan yada siyasette belli bir boşluğu dolduran kişilere değildir.

Boşboğazlığı meslek edinen sadece merak saikasını işleterek kahvede hükümet kurup hükümet yıkan veya fanatik tarafgirlikle militanvarî tavır sergileyenleredir.

Bu bahsettiğimiz siyasetle ilgilenme mevzuunun bir cüz'ünü teşkil etmektedir. Siyasetle hizmet başka maksatlar namına siyaset kısmını içermemektedir. Daha o mevzulara girmedim.

Anlattığım devede kulak kısmı. Ama önemli kısmı. Şimdilik bu kadar diyelim.
Ezcümle...
Elinin yettiği, sözünün ulaştığı, nefesinin yetiştiği yere kadar vaktini harca. Yoksa zayi edersin sana verilen ömrü, vakti, takati.
Yazık değil mi?..