"İnsan ile kalbinin arası" ifadesi bir deyim olup bundan insanın şuuru, aklı ve duyguları kastedilmektedir. Buralarda bulunan hiçbir bilgiyi, kararı, eğilimi, duy­guyu Allah'tan gizlemek mümkün değildir. Allah'ın çağrısına içtenlikle katılanlarla menfaati için öyle görünenleri Allah bilir ve ayırır.

Ayrıca hiç bir beşerin gi­remeyeceği, bilemeyeceği ve müdahale edemeyeceği bu alanlara Allah müdahale edebilir; inanç, bilgi ve duyguların değişmesini sağlayabilir. Bu sebeple kullar Rablerine sığınmalı; inanç, duygu ve düşüncelerini güzelleştirmesi için O'na yakarmalı,

"Ey durumları değiştiren, gönülleri evirip çeviren Rabbim! Halimi ve gönlümü güzelleştir."(bk. Müsned, IV, 182; VI, 91)

diye niyazda bulunmalıdır.(Diyanet Tefsiri, Kur’an Yolu, II/535-536).

Ayetin başında geçen Allah ve Resulü'nün çağrısına cevap verme ve gereğini yerine getirme vazi­fesini, geniş ve genel bir çerçeve içinde anlamak gerekir. Buna göre Hz. Pey­gamber (asv) zamanında onun çağrısına uymak, yanında yer almak, emirlerini yerine getirmek nasıl çağrıya uymaksa, ondan sonra gelenlerin Kur'an ve sünnetin buy­ruklarına uyması, buna uygun bir hayat sürmesi de onların çağrısına uymaktır.

İslâm kelimesinin kök mânası "barış ve esenlik"tir; doğru anlaşıldığın­da din olarak İslâm'ın da bir barış çağrısı olduğu anlaşılacaktır. Dinin talebi, zul­mün ve baskının yer almadığı, hukuk ve adaletin hâkim olduğu bir dünya düzeni­dir. Bu mânada Allah ve Resulü (asv)'ın çağrısı, bütün dünya insanları için "barış için­de yaşama" çağrısıdır.

Selam ve dua ile...
Sorularla İslamiyet