Dur ey Kürtçü kardeş, dikkat eyle sen
Cânandan ayrılmak can’a mı düştü ?
Siyonist, Deccalist, Süfyanist varken
Kardeş katilliği sana mı düştü ?

Müslümanız, ne faşistiz, ne ırkçı
Düşmanın dostluğu olmaz kalıcı
Münafık tuzağı, fitne kılıcı
Dönüp başımıza yine mi düştü ?

Feda etme bizi üç-beş dönmeye
Ellere inanma, müttefik diye
Kucaklaşıyorduk, vazgeçtin niye
Ellerin, kolların yana mı düştü ?

Alnımız açıktır, dinimiz haktır
Türkle Kürt ayrılmaz, etle tırnaktır
Kardeşliği bozan sefil-alçaktır
Yoksa kıblen başka yöne mi düştü ?

Sırp’ı, Rum’u baş çekmişti bir zaman
Ermeni’si, Rus’u vurdu arkadan
Daha akan kanlar tam kurumadan
İhanet sırası sana mı düştü ?

Beraber yaşadık tarih boyunca
Muhabbet akardı Fırat suyunca
Dicle kenarına zehir kusunca
Husumet yılanı öne mi düştü ?

Sıktığın kurşunun parası kimden ?
Kimdense o alır yurdunu senden
İflah olmaz kimse kandan ve kinden
Çıkış yolun kana-kine mi düştü ?

Paralı askerler çıkmış meydane
Kürdistan bahane, petrol şahane
Yarın her biri der: “Devlet neyine ?
Siz Kürtlerin derdi bana mı düştü?”

Meleye Cizirî, Feqiye Teyran
Ahmede Hanî’yle Bediüzzaman
Hepsinin yoluna canımız kurban
Onlar en öndeyken sona mı düştü ?

Bu cennet vatan ki dünyalara denk
Yetmiş iki millet bizde yek-âhenk
Gökkuşağı gibi açar rengârenk
Yedi renk bir siyah tona mı düştü ?