Mehmet Şahin'in haberi:

Beyin felci teşhisi konulan Önal ellerini ve ayaklarını kullanamaz hale geldi.  Annesi Gülbeyaz hanım (85) yarım asır boyunca ona bir çocuk gibi baktı. Sonunda ‘doktoruna denk geldi’ kullandığı ilaçlarla ayağa kalktı. Yürüyebildiğine kendisi bile inanamayan 61 yaşındaki Önal, 2 yıldır okuma yazma ve meslek edinme kurslarına katılıyor.

Emine Önal’ın acılarla geçen ilginç yaşam öyküsü Ma-latya’nın Darende ilçesinde başlıyor. Altı yaşına kadar normal bir çocuk gibi büyüyen Önal’ın evde zararlı böcekleri yok etmede kullanılan zehirli bir ilacı içmesiyle hayatı kâbusa dönüyor. Sulandırılmış böcek ilacının etkisiyle yakalandığı ateşli hastalıkla el ve ayaklarını kullanamaz hale gelen ve felç olan Önal, Malatya, Sivas ve Adana’da tedavi görmesine rağmen bir sonuç alamıyor. İyileşmek bir yana hastalığı daha da artarak yatağa mahkûm oluyor. Yaklaşık 30 yıl önce Adana’ya taşınan Önal ailesi, beyin felci teşhisi konulan kadını götürdükleri bütün doktorlardan ‘Damarları tıkanmış, boşuna çaba sarf etmeyin, iyi olmaz.’ cevabını alıyor. Temel ihtiyaçları annesi ve kardeşleri tarafından karşılanan Önal, dört yıl önce tekerlekli sandalye almak için Adana Numune Eğitim ve Araştırma Hastanesi’nden rapor talebinde bulunuyor. Raporu yazan nöroloji uzmanı Dr. Turgay Özcüler’e başından geçenleri anlatan Emine Önal, beyin filmlerini annesi aracılığıyla kendisine gösteriyor. Filmleri inceleyen Özcüler, ‘Bu hastanın yürüme şansı olabilir.’ deyince aile büyük bir mutluluk yaşıyor.

Doktorun yazdığı ilaçları kullandıktan kısa bir süre sonra farkında olmadan hareket etmeye başlayan kadın, bir süre sonra ayağa kalktı. Yıllardır bakımını yapan annesi açık kalp ve safra kesesi ameliyatı olduğunda Önal, üç ay onu ağızdan beslemiş. Evin yemek, temizlik gibi işlerine yardımcı olan kadın, son iki yıldır yaşına rağmen haftanın üç günü Seyhan Belediyesi Meslek Edindirme Merkezi’nde okuma-yazma öğreniyor. Yürüyebildiğine kendisinin bile inanamadığını belirten Önal, şimdiki hali için Allah’a şükrediyor. Evde annesinin yanı sıra yeğenlerinin bakımına da destek verdiğini kaydeden kadın, öğrenmeye çok meraklı olduğunu ve bilgisayar eğitimi de almak istediğini ifade ediyor. Gece geç saatlere kadar el işi yaptığını dile getiren Önal, “Allah, Hızır aleyhisselam gibi doktoru önüme çıkardı. Para harcamadık, sadece önerdiği bir ilaçla düzeldim. ‘Doktoruna denk gelmek’ buna derler. ” diyor.

Anne Gülbeyaz Önal ise felçli kızını iki üç komşunun yardımıyla bir bez parçasında taşıyarak banyosunu yaptırdığı günleri gözyaşlarıyla hatırlıyor. ‘Allah’ım kimse bakmaz, bunun canını benden önce al’ şeklinde dua ettiğini anlatan anne, “İkimiz birlikte ağlardık. Doktor ‘iyileşecek’ dediğinde de inanmadım. Şimdi kapıdan çıktığımız zaman herkes kızımı alkışlıyor. Evde yedi kişinin yemeğini yapıyor. Çamaşırlarımızı yıkıyor.” ifadelerini kullanıyor.

Emine Önal’ın kardeşi Hakkı Önal da tedavisi imkansız gibi görülen hastaların yanlış teşhis kurbanı olabileceğini vurgulayarak şunları anlatıyor:  “Tıpta yeni gelişmeler ve yeni tedavi yöntemleri ortaya çıkıyor. Bu sebeplerle aileler belirli aralıklarla bu tür hastaları doktora tekrar göstermeli. Ablam şu an evimizin kızı. Anneme el ayak oldu. Şu an çok mutluyuz. Sebep olanlardan Allah razı olsun.”

Zaman