Pek çok kişi muhtemelen Güneş Sistemi’nin kütle çekim merkezinin Güneş’in merkezinde yani çekirdeğinde olduğunu düşünür. Fakat yapılan yeni bir hesaplamaya göre bu doğru değil. Çünkü bunun nedeni düşündüğünüzün aksine, Güneş kendi ekseni etrafında dönerken sabit bir konumda durmaz.

Bütün gezegenler, özellikle de Güneş Sistemi’ndeki en büyük gezegen Jüpiter, Güneş üzerinde hafif bir çekim gücüne sahip. Bu sayede, Güneş kendi etrafında dönerken salınım gösterir.

The Astrophysical Journal isimli bilimsel yayında yayımlanan yeni makale Güneş Sistemi’nin gerçek merkezini 100 metre hata payıyla saptamayı başardı. Her ne kadar 100 metre büyük bir mesafeymiş gibi görünse de Güneş Sistemi’nin milyarlarca kilometrelik çapı düşünüldüğünde, bu hata payının 0’a yakın olduğu söylenebilir.

Bilindiği üzere, Güneş Sistemi’ndeki en ağır gökcismi Güneş ve kayalık gezegenler, büyük oranda hidrojen ve helyumdan içeren gaz bulutundan oluşan gezegenler ya da meteorlar küçük de olsa Güneş’e kütle çekimsel bir kuvvet uygulayabilir.

Fakat hassas bir ölçüm yapabilmek için, Güneş’e kütle çekim kuvveti uygulayan tüm gökcisimlerinin etkisi tekil olarak hesaplanmalı.

Bu nedenle de Güneş Sistemi’nin kütle çekim merkezi Güneş’in merkezinden çok ileri gitmez and yayımlanan makalenin bulgularına göre, Güneş Sistemi’nin kütle çekim merkezi Güneş’in yüzeyinde yer alıyor.

Güneş’in yarıçapının 696 bin kilometre olduğu düşünüldüğünde, gezegenlerin bu merkezi 696 bin kilometre kaydırdığı söylenebilir.

Bilim adamlarının bir sonraki hedefi binlerce ışık yılı uzaklığındaki süperkütleli kara deliklerin ya da pulsarların kütle çekimsel dalgalarını ölçmek olacak. İleride yapılacak ölçümlerde de benzer yöntemler kullanılacak. 

İndependent Türkçe