Kur’an ve Hadis kaynağından beslenen Hakikat erlerinin, diğer bir tabirle ehl-i Hakikat’in kullandığı dil ve diyalektik bir ve beraberdir. Çünkü kaynakları tek ve birdir. Onlar tek bir hakikat güneşinden lemeean eden hakikatlere mazhar olmuşlar ve o değişmez ebedi gerçekleri dile getirmişlerdir.

Söz gelimi Yunus Emre ile Mevlana’nın, Yunus Emre ile Niyazî-i Mısrî’nin, Yunus Emre ile Bediüzzaman Said Nursî’nin eylemde ve söylemde farkları yoktur. Tek farkları içinde yaşadıkları zaman ve mekandan ibarettir.

Aziz okuyucularıma bu yazıda Yunus Emre ile Bediüzzaman’ın ortak temalarını gösteren bir şiir ve birkaç alıntı sunacağım. Göreceksiniz ki asırlardır değişmeyen hakikatler, ehl-i Hakikat’ın dillerinde sunum farkından öte bir değişikliğe uğramadan süregelmiş, süregidecektir. Önce Yunus’umuzu dinleyelim:

Bu dünyânın meseli bir ulu şara benzer,
Velî bizim ömrümüz bir tez pazara benzer.

Her kim bu şara geldi, bir lâhza karar kıldı,
Geri dönüp gitmesi gelmez sefere benzer.

Bu şarın evvel tadı şehd ü şekkerden şîrin,
Âhır acısını gör şol zehr-i mâra benzer.

Evvel gönül almağı huplara nispet eder,
Ahır yüz döndürmeği acuz mekkâra benzer.
…

Bu şarda hayallerin haddi vü şumârı yok,
Bu hayâle aldanan otlar davara benzer.

Bu şarın sultanı var cümleye ihsânı var,
Sultan ile bilişen yok iken vara benzer.
…

Şimdi bu şiirde geçen pazar, şehir, sefer, zehir, mekkar, hayvan otlamak, Sultan gibi anahtar kelimelerden yola çıkarak bir de Bediüzzaman Said Nursî’ye kulak verelim:

“Bir zaman iki adam bir havuzda yıkandılar.Fevkalade bir tesir altında kendilerinden geçtiler.Gözlerini açtıkları vakit gördüler ki acaip bir aleme götürülmüşler..Bir cihaette bakılırsa azim bir memleket, bir cihette muntazam bir şehir..” (Sözler.22.Söz.s:442)

“Aynen bu iki misal gibi, şu muntazam saray,şu mükemmel şehirde…”.A.g.e. s:456

“…Ben büyük bir şehre giriyorum..”A.g.e..25.Söz.s:734

“Ve keza bizler uzun bir seferdeyiz.Buradan kabre, kabirden haşre, haşirden ebed memleketine gitmek üzereyiz.” (M.Nuriye.10.Risale.s:286)

Eğer iman olmazsa veyahut isyan ile o iman tesir etmezse hayat zahiri ve kısacık bir zevk ve lezzetle beraber, binler derece o lezzetten ziyade elemler , hüzünler, kederler verir….ve hususan gayr-ı meşru ise bütün bütün zehirli bir bal hükmündedir.” (Sözler.13.söz.S:237-9)

“Mesela, nasıl ki zaman oluyor medeniyet-i beşeriye çarşısında ve hayat-ı içtimaiye -i insaniye dükkanında bazı şeylerin verdiği müthiş neticeleri ve çirkin eserleri zehr-i katil gibi herkes onu satın almak…” (Sözler.27.Söz.s:795)

“Hususan benim gibi nefs-i emareyi taşıyanlara şu dünya çok gaddardır, mekkardır.Bir lezzet verse, bin elem çektirir.” (Lem’alar.17.Lem’a.s:133)

“Ehl-i hakikatin mütemadiyen “Dünya gaddardır, mekkardır, fenadır, aldanmayınız” demeleri ne kadar doğru olduğunu gözlerimle…” (Lem’alar.26.Lem’a.s:248)

“İnsan hayvan gibi yaşamamalıdır.” (Muhakemat.124)

“Ey kendini insan bilen insan,! Kendini oku , yoksa hayvan ve camit cisim hükmünde insan olmak ihtimali var.” (Sözler.33.Söz.31.Pencere.s:1121)

Hem anlarsın ki, insan ipi boğazına sarılıp istediği yerde otlamak için başıboş bırakılmamıştır.” (Sözler.10.söz.6.Esas.s:129)

Sultan-ı kainat birdir.Her şeyin anahtarı onun yanında, her şeyin dizgini onun elindedir.Her şey onun emriyle halledilir.” (Mektubat.20.Mektup.s:219)

Kimin için Allah var, ona her şey var.Kimin için Allah yoksa ona her şey yoktur ve hiçtir. (Sözler.25.Söz.s:426)

Evet daha onlarca örnek vardı ama bu kadar alıntı yeter sanırım.

Not: Yunus Emre’nin şiiri Prof. Dr. Faruk. K. Timurtaş’ın “Yunuz Emre Divanı.1986 Ankara.Sayfa:46) kaynağından alınmıştır. Risale-i Nur alıntıları ise muhtelif yayınevlerinin ve risale sitelerindeki sayfa numaraları esas alınmıştır.