Yarın iki milyona yakın genç (biri de bizim evden) hayat memat meselesi olarak kabul ettikleri sınav giriyorlar.

Sınava gerçekten hazırlanan, elinden geleni yapanlar gerekli mesajı almış ve uyguladıklarını düşünüyoruz.

Her zamanın bir hükmü ve gereği var. Günümüzün de sınavlara bakış, öğrenme motivasyon ve tekniklerinde gelişen yaklaşımlar değişiyor, gelişiyor.

Hayatın bir çok alanında olduğu gibi sınavlar konusunda da doğru bilinen yanlışlardan dönülüyor.

Gençlik ve hayata bakış meselesinde doğru bilinen yanlışlardan biri de, “Hayatın, 160 dakikaya endekslenmesi”dir.

Külliyen yanlış bir bakış ve yaklaşım.

Hayata sonuç odaklı değil süreç odaklı bakmak

Bizim inanç ve itikadımıza göre sonuç takdir süreç görevdir.

Hayatın kendisi bir süreçtir. Sınavın kendisi dahi bir süreçtir.

Sınav ve sonrası hedeflenen beklenti ise sonuçtur.

Beklenen arzu edilen sonuç ise illaki, ilahi takdirdir. Kaderdir…Nasiptir… denilmeli…

Sebepler noktasında bütün şartlar yerine getirilmiş olsa dahi hesapta olmayan milyarda bir muhtemel bir engel unsur sonucu değişmesine neden olabilir.

Kadere iman ve itikat sebeplere tevessül etmenin gereğini ortadan kaldırmaz.

Bizim vazifemiz, niyet, iman, itikat ve ameldir.

Amelin güncel terminolojideki deyimi süreçtir.

Görevi yapmak neticeyi Allah’a bırakmak demektir.

Düşünce boyutunda başlayan niyet, irade, karar ve davranış sürecinde gereklilikler yerine getirilmesi süreçtir. Süreç aynı zamanda faaliyet demektir.

Faaliyette öyle bir lezzet vardır k, faaliyetin kendisi başlı başına aynı lezzettir.

Hayatı sonuca endeksleyip, istenilen sonuç elde edilemeyince hayatı zehir etmek divaneliktir.

Hayat bir imtihandır. Hayat imtihanında sonuca yönelik sürecin doğru adımları tanımlanmıştır. Asıl olan neyin elde edileceğinden çok; “Ne yapılacak?..”Nasıl Yapılacak?” “Niçin yapılacak?”  sorularına cevap aramaktır?

Hayatın her anındaki fiil, hayatı yaşama biçimi, yani süreci sürdürülme şekli daha önemli görülmelidir.

Öyle bir hayat sınavının içindeyiz ki, her sorunun cevap anahtarı göz önünde. Çözüm alternatifleri çok. Problemin çözüm için işlenen her fiil değerli kabul edilebiliyor. Yeter ki, niyet halis olsun. Gidiş yolunda olmaya tam not veriliyor…

Bir elmayı yerken alınan damak zevki ne ise sürecin kendisine de aynı anlamı yüklemek hayatın her anını mutlu yaşamının yöntemidir.

Eğer hayatın zevki sınav sonuçlarına endekslenirse hayatı ıskalanmış, mutluluk erişilemeyen kaf dağının zirvesinde olduğuna inanılmış demektir. Uğrunda uğraşmak süreci mutluluktur bilene. Beklenen elde edilmediyse kadere tesilim en doğru teselli şeklidir.

Zahmette rahatı ve sürecin içinde zevkin farkında olmak lazım demek istiyorum. Yazı uzadı kusura bakmayın. Kim ne derse desin gençlerimizin hayatında önemli bir dönüm noktası olan bu YGS sınavına giren gençlere başarılar, gönüllerine göre parlak bir istikbal temenni ve niyaz ederim…