Hürriyet, Arapça kökenli bir kavram olup, Türkçemiz deki karşılığını ise özgürlük olarak ele alabiliriz. Hür, kölenin karşıt anlamlısıdır. Hürriyet (özgürlük), tutuklu olmayan bir varlığın durumu, zorlamanın yokluğu, bir şeyi yapma veya yapmama iradesi gibi tanımlar yapılmıştır.

Özgürlük, insanın yaratılış itibariyle sahip olması gereken bireysel haklardır. Bu Yüce Yaratıcı tarafından insana verilen yaşamını dizayn eden haklar mecmuasıdır. Allah, insanı en güzel surette yaratmış ve insana Eşref-i Mahluk olduğunu bildirerek doğuştan verdiği bu özgürlüğü hiçbir kanunun, hiçbir otoritenin, bunu insanın elinden alamayacağını bildirmiştir.

Bunlar en başta yaşama, inanç, mal edinme, anadil, eğitim vb. özgürlüklerdir. Günümüzdeki sorunlardan birisi, insanların doğuştan getirdikleri ve fıtratlarına derç edilmiş olan cinsiyet farklılıkları adeta yok sayılarak, eşitlik adı altında, insanların özgürlükleri ellerinden alınmakta, modern köleler haline getirilmektedirler.

Günümüzde ki bu anlayış insanları ruhsal, bedensel, sosyal, iktisad-i yönden her tarafını kuşatmış, köleleştirilmiş insanlar ortaya çıkarmıştır. Buna rağmen insanlar hala özgür olduklarını zannetmesi acı bir durumdur.

Ama gariptirki insanoğlu, çağımızda kendisini en fazla özgür hissederken özgürlüğünü kaybetmiş ve bunun farkında olmadığı gibi hipnotize edilmiş bir hal içerisinde yaşamaktadır. Deyim yerindeyse Hasan Sabbah’ın yalancı cennetinin içine sokulmuş, özgürlük şarkısı söyletilirken, özgürlükten fersah fersah uzaklaştırılmaktadır.

Özgürlük; birey tarafından meşru dairedeki hakların kullanılması, başkalarının sınırlarını ihlal etmemesi, kendisinin, ailesinin ve toplum önemlisi Allah’ın kendi üzerindeki haklarına riayet etmesidir. Yani özgürlük günah işleme hakkı değil, günah işlememe hakkıdır.

Özgürlük; toplumsal anlamda insanın, doğuştan getirdiği haklar ile kanunların belirlediği (şer’i, örf’i ve yasalar) sınırlar içerisinde kalarak sosyal yaşamını devam ettirmesidir. Bu olmadığı takdirde toplumsal hayatta keşmekeşlik, başıbozukluk ve düzensizlik olur ki bunun sonucunda bireyi ve toplumu nelerin beklediğini, geçmişten bilindiği gibi günümüzde de müşahede edip görmekteyiz.

Özgürlük; psikolojik açıdan bireyin iradesinin hakkını vererek, meşru dairede dünyasını mamur ederek, ahiret endeksli yaşamasıdır.

Özgürlük; bireyin, Rabbi ile arasındaki bütün engelleri aşarak hakikati keşfederek Allah’a ulaşmasıdır.

Hz. Mevlana’nın dediği gibi “Kul oldum, kul oldum, kul oldum! Ben Sana hizmette iki büklüm oldum. Kullar âzad olunca şâd olur; ben Sana kul olduğumdan dolayı şâd oldum” özgürlüğün güzel tarifi olsa gerek.

Özgürlük; bireyin benciliğine, egoizmine, tenperverliğine, nefsan-i arzularına, hırsına, tûl-i emeline başkaldırmasıdır.

Özgürlük; bireyin, aklını ve vicdanını Rabbi dışında kimseye ipotek ettirmemesidir. Çünkü Üstad Bediüzzaman hazretleri muhteşem ifadesiyle ” Onu tanıyan ve itaat eden, zindanda dahi olsa bahtiyardır. Onu unutan, saraylarda da olsa zindandadır, bedbahttır”

Özgürlük; bireyin kendisi için istediğini ve arzuladığını, başkaları içinde istemesi ve gerektiğinde kendi hakkını savunduğu gibi diğer insanların hakkını savunabilmesidir.

Özgürlük; bireyin iradesinin hakkını vererek ihsan şuuru ile hareket etmesi, Rabbinin her an kendisiyle olduğunun farkındalığına ulaşmasıdır.

Özgürlük; bireyin kul olmasının bilinciyle günah işlediğinde bile tövbe ettiğinde ve pişman olduğunda kendisini affedecek bir Rabbinin olduğunu bilerek O’na sığınmanın mutluluğunu hissetmesidir.

Özgürlük; Üstad hazretlerinin ifadesiyle insanın, Allah için işlemesi, vermesi, alması, sevmesi ve sevmemesinde saklı olan bir iksirdir. Bunun için kaderim ol, yazım ol, ey özgürlük benim diğer yarım ol…

Özgürlük; Sünnetullah’a, Adetullah’a ve Hukullah’a uymak ve riayet etmektir…

Dua ile...