Bir evin ömrü ortalama 40 yıl, arabanın 10 yıl, cep telefonun 5 yıl, insan ömrü 60-70 yıl! Hesap net ve ortada. Bu kadar kısalığa ne uzun emeller ekliyor, o emellere erişmek için ne çok kederlere giriyoruz. Yaşanılası hayat elimizden kayıyor, ömür heba olup gidiyor!

Akıl bu durumu neden görmez de müdahale etmez, iradeyi o yönde kullandırmaz? Ev alırken, araba alırken, cep telefonu alınırken kaç kez hesap yapar, düşünür taşınır, ölçer biçer danışır da ebediyet için aynı inceliği, aynı duyarlılığı, aynı dikkati, aynı özeni göstermez?

Hayret ki ne hayret!

Kâinatın en donanımlı varlığının düştüğü çukura bakın da hayrete düşmeyin! Araba modellerini, telefon markalarını, ev dizaynını önemser de ayın akışına, güneşin seyrine, kelebeğin kanat çırpışına, yıldızların yaldızına, bulutun kayışına, yağmurun yağışına, karıncanın hareketine, kuşların uçuşuna, arının vızıltısına aynı önem ve ihtimamı göstermez!

Allah Allah!

Sebzelerin, meyvelerin fiyatını konuştuğu kadar piştiği kazanı, ne merhalelerle geldiğini, hangi esma tecellisi olduğunu düşünmez, konuşmaz, müzakere etmez!

Şu devletten bu örgütten, falan afattan, yılandan akrepten korktuğu kadar kâinatın Celal sahibi Rabbinden korkmaz; farzlara sarılmaz, haramlardan kaçınmaz!

Anlaşılır gibi değil!

Cep telefonu programlarını çalıştırdığı kadar içinde saklı her biri bir âleme bakan yüksek istidatlarını inkişaf ettirmek için uğraşmaz, gayret göstermez!

Sokakta önü eğik uyurgezer gibi yürür de içinin sesini, ulvi latifelerinin isteyişini dinlemek için kendine dönmez, kendinde yürümez.

Arabanın bakımı için servise gider, yağını şuyunu buyunu kontrol eder; gönlünün bakımını ihmal eder, hasta gönülle yaşamaya çalışır, o hastalığın neye mal olacağına hesap etmez.

Ne garip şey!

Teknolojik okumanın hakikate götürmesi gerekirken olmaması “modern cehaletin” varlığını gösteriyor ve putlar her devirde var sadece ismi ve elbisesi değişik.

Eşya üzerinden esma okumasıyla putları kıran, şirki yırtan, Tevhid bayrağını ufkun en yükseğini takanlardan olmak duasıyla…