Emine Kulaç, Erzurum Kongresi Sürmene Delegesi Ahmet Kulakzade'nin torunu.

Cumartesi günü, iki çocuğu ile beraber, Kongre'nin 92. yıldönümü münasebetiyle Erzurum Havuzbaşı'nda düzenlenen resmi törene katıldı.

Tabii ki protokolde yer aldı.

Dedesinin de içinde bulunduğu heyetin çizdiği Misak-ı Milli sınırlarını korumakla görevli olan subaylarla aynı yerde durdu.

Bunda yadırganacak bir şey yoktu, fakat Emine Hanım başörtülü olduğu için bazı subaylar bundan rahatsız oldular.

Belki de rahatsız olma gereğini duydular (Öğretilmiş karın ağrısı).

Rütbeli bir asker, Emine Hanım ve çocuklarının yanına varıp, subayların bulunduğu yerden ayrılmalarını istedi.

Emine Hanım da çocuklarını alıp başka yere geçti.

* * *
Bir hanımefendiye, her şeyden evvel bir insana saygısızlık.

Ayrıca, bir Milli Mücadele kahramanının aziz hatırasına da saygısızlık.

Ama ne gam!

Emine Kulaç alt tarafı bir "sıkma baş" değil mi?

Çocuklarının hassasiyetleri de önemsiz; çünkü onlar da irtica yolunun yolcuları ve şimdiden hadleri bildirilmeli!

Sürmene Delegesi Ahmet Kulakzade mi?

Muhtemelen o da "irticacı"nın tekiydi!

* * *
Neyse ki hikâye burada bitmiyor.

Bundan birkaç sene evveli olsaydı biterdi, ama Türkiye artık o Türkiye değil.

Emine Kulaç'a -ve O'nun şahsında bütün mesture hanımlara- yapılan saygısızlık, yapanların yanına kâr kalmadı.

Erzurum Valisi Sebahattin Öztürk olaya müdahale etti.

"Hanımefendi ve çocukları yerlerine dönecekler!" dedi.

Döndüler.

Rahatsız subayların bir daha sesleri çıkmadı.

Doğrusu da budur.

İstediğiniz kadar rütbeleriniz olsun, şehrin en yüksek mülkî âmiri olan valinin bulunduğu yerde racon kesmek size düşmez!

Protokol âmirinin işine bile karışamazsınız!

Yenişafak