Kâbem mahzundur şimdi, tavaf, namaz yasaklı,
Ülkemde; cuma, namaz, cemaatime yasaklı.

Mahalli zikir olan ma’bedler yasaklandı,
Yâ Rabbî meded eyle basiretler bağlandı.

Binlerce ma’sûm öldü dünya seyirci durdu,
Sonra bir virüs geldi bütün zulmü durdurdu.

Kendi derdine düştü dünyanın tüm devleri,
Zindan oldu onlara koca-koca evleri.

Mazlumlar katledilirken hep seyirci durdular,
Koca-koca saraylar saltanatlar kurdular.

Yemen’de, Suriye’de, insanlar öldürüldü,
Maznunların âhını, virüslere döndürdü.

Mazlumların âhları yerden göğe yükselir,
Beklemez de Yaradan cezayı hemen verir.

Amel ceza cinsinden, öldürdünüz; ölünüz,
Dünyada ve ukbâda cezasını görünüz.

“Korkun öyle musibetten zalim yanar, mazlum yanar,
Sen seyirci durur isen; işte böyle dünya yanar.

Bir tarziye verelim, dönelim insanlığa,
Kıyamet pek yakındır sığınalım Allah’a.

Yaşatalım insanı, bütün dünya yaşasın,
İnsan olma şerefini iftiharla taşısın.

Taşlaşan kalbimizi merhamet suyu söksün,
Yüce Rabbim rahmetiyle şifa suları döksün.

Yıkanıp paklanalım tüm kötü duygulardan,
Dünya cennete dönsün selâm gelsin her yandan.

Eyüp Peygamber gibi sabrımızı sınama,
Biz peygamber değiliz Rabbim bizi kınama.

Aczimizi anladık, geçtik benlik davasından,
Adalet ve merhamet, bekleriz arkasından.

Şimdi dua zamanı, yalvaralım Allah’a,
İnsanlıkla şereflensin uçsuz bucaksız saha.