Tuğba Öcek'in haberi;

Bunlar arasında kaçırılan, kaybolan ve evden kaçan çocuklar yer alıyor. İhbar edilen çocukların yüzde 48’i bulunabiliyor. İlk 24 saatte bulunamayan çocukların yüzde 18’i suç mağduru, yüzde 30’u da suç faili oluyor. Yakınlarını Kaybetmiş Aileler Derneği Başkanı Zafer Özbilici, “Çocuklar kaçmayı, evde yaşadıkları problemlerden kurtulma yolu olarak görüyor. Onlara herkesin hata yapabileceği ve hata yaptıklarında önce bunu anne ve babaları ile paylaşmaları gerektiği öğretilmeli.” diyor.

2007 yılında 6 yaşındaki Bayram Küpşi, İstanbul’da evlerinin olduğu sokakta oynarken kayboldu. Önce bulundukları mahallede Bayram’ı arayan Küpşi ailesi, çocuklarını bulmak için çalmadık kapı bırakmadı. Baba Cevher Küpşi karakol, belediye, zabıta, YAKAD (Yakınlarını Kaybetmiş Aileler Derneği) ve en son olarak Meclis’e başvurdu. Burada partilerden ve milletvekillerinden oğlunun bulunması için yardım istedi. Aynı zamanda İstanbul’un tüm semtlerine kayıp ilanı astı. Ancak küçük çocukla ilgili en ufak bir ipucu bulunamadı. Küçük Bayram’ın kendi kendine bir yere gitme ihtimalinin olmadığını belirten Küpşi ailesi, çocuklarının kaçırıldığını düşünüyor. Bu yüzden diğer çocukları da kaybolur diye çok korkuyor. Şimdi 11 yaşında olan Bayram’ın okula kaydı için her sene tebligat gelmesi aileyi derinden yaralıyor. Bayram kaybolmasaydı ertesi günü okula yazdırılacak ve şimdi ilkokul 5’inci sınıfa gidiyor olacaktı. 5 yıldır çocuklarını arayan aile, Bayram’dan ümidi kesmiyor. Anne Hüsna Kaya, “Ölseydi mutlaka haberi gelirdi. Ölene kadar ümit kesilmez. Oğlumu aramaya devam edeceğim ve inşallah da bulacağım.” diyor. Acılı aile, “Bizim çocuğumuz kayboldu, artık başkalarının çocukları kaybolmasın.” diyerek, Kayseri’de bayramda kaybolan 3 çocuğu bulan emniyet görevlilerinin bu olaya bakmasını istiyor.

6 yaşındaki Bayram, her sene İstanbul’da farklı nedenlerle kayıplara karışan yüzlerce çocuktan sadece biri. Sadece geçen sene İstanbul’daki kayıp çocuk ihbarı sayısı 7 bin 519. Üç sene önce İstanbul’da günde 10 çocuğun kaybolduğu ihbarı gelirken, bu sene rakam günlük 25 çocuğa kadar yükselmiş. Bu da son üç senede kayıp ihbarı yapılan çocuk sayısında yüzde 150 artış olduğunu gösteriyor. Evinden kaçma, aile yakınları tarafından alıkoyma, çocuğunu unutma ve kaçırılma şeklinde sıralanabilecek kayıp ihbarları listesi ürkütse de bu çocukların yarısı ihbarın yapıldığı yakın dönemde emniyet eliyle bulunuyor.

“ÜÇ GECEDE BAŞIMA GELMEYEN KALMADI”

İki hafta önce evden kaçan 15 yaşındaki N.C.’nin hikâyesi, bu durumun en iyi örneği. İstanbul’da oturan N.C., sınıfta kaldığı için okulu bırakarak açık liseye kaydoluyor. Ailesinin maddi durumu kötü olduğu için bir tekstil atölyesinde çalışmaya başlıyor. Ortama ayak uyduramayan N.C., çok bunaldığı için bir hafta işe gider gibi evden çıkıyor ama işe gitmiyor. İşten de kovulduğunu düşünerek evden kaçıyor. N.C.’nin söyleyemediği sebepler de var. Neden kaçtığı sorulduğunda gözleri doluyor ve başını öne eğiyor. Evden ayrı ilk geceyi sokakta geçiriyor. İkinci gece sığındığı parkta, bir uyuşturucu satıcısıyla karşılaşıyor. “Ne yapayım çok soğuktu ve güvenilir biri gibi görünüyordu.” diyen N.C., uyuşturucu satıcısının evine gidiyor. Geceleri dışarı çıkan ve gündüzleri evde olan satıcı, ona önce yemek, kıyafet ve para veriyor ve “İstersen çok para kazanabiliriz.” diyor. “Ben birçok kişiyi meslek sahibi yaptım, seni de yapacağım.” Uyuşturucu taciri, N.C.’yi barlara götürüyor. Çocuk uyuşturucu satışına da, evde kullanmasına da tanık oluyor. Uyuşturucu taciri N.C.’ye de teklif ediyor. Bu durumdan çok korkan N.C., ilk fırsatta oradan kaçıyor ve ailesinin yanına dönüyor. Artık sokağa çıkmaya bile korkan N.C., “Üç gecede başıma gelmeyen kalmadı. Ben dersimi aldım.” diye pişmanlığını ifade ediyor. Hamile olan annesi ise korkudan erken doğum yapıyor.

Suçluların insafına bırakılıyorlar

İstatistikler, bulunamayan çocukların daha çok hırsızlık ve narkotik gibi suçlara bulaştığını gösteriyor. Evden kaçan çocuklar kısa sürede bulunmazsa sokaktaki suçluların ve çetelerin insafına bırakılmış oluyor. Hırsızlık ve dilencilik yapan küçük gruplar da bu çocukları kullanıyor. Özellikle terör örgütleri ve organize suç çeteleri, bu çocukları hedef alıp ya örgüte dâhil ediyor ya da tesir altına alıyor.

Evden kaçmada en büyük etken aile

Uzmanlar, “Hiçbir çocuk sıcak çorbasını, annesinin sıcak kollarını bırakıp kaçmaz. Mutlaka bir sebebi vardır.” diyor. Aile içinde 4 şekilde istismar ortaya çıkıyor: Fiziksel, duygusal, ekonomik ve cinsel. Kaçmadaki diğer sebepler ise uyuşturucu-alkol bağımlısı bir baba tarafından anne ve çocuğun dövülmesi, kardeşler arasında ayrım ve kıyas, sürekli aşağılama, ekonomik yetersizlik, erken yaşlarda çalışmak.

Kaybolduğunu bilmeyen çocuklar var

0-7 yaş arasındaki çocuklar kaybolma ihtimali en fazla olan grup. Bu çocuklar evlerinin yolunu bilemiyorsa kayboluyor. Ailelerini hatırlayamayacak kadar küçük oldukları için kaçırılıp evlatlık olarak veriliyorlar ya da çocuğu bulan kişi kendi çocuğu gibi büyütüyor. Kaybolduğunu bilmeyen çocuk, başka birilerini ailesi zannediyor. Bu yaş aralığındaki küçük çocuklara daha çok dikkat etmek gerekiyor.

Zaman