Koronadan önce

Senden önce biz korona, ne de güzel yaşardık,
Vur patlasın, çal oynasın eğlenirdik coşardık.

Yediğimiz önümüzde, arkamızda yemediimiz,
Her yer idi tozpembe her yer idi tertemiz.

AVM’ler açıktı orda geçerdi zamanlar,
Her ne görse alırdı, cıvıl-cıvıl insanlar.

Açıktı iş yerleri çalışırdık gece-gündüz,
Yeni araç, yeni mekân buydu düşündüğümüz.

Plan yaptık; tatile, sahile gidecektik,
Çoluk-çocuk birlikte güzel eğlenecektik.

Dede ve ninelere ziyaret yapacaktık,
Farz olan, Sıla-i Rahim sevabı kapacaktık.

***

Koranadan sonra

Senden sonra korona hep kurallar değişti,
Tüm dünyanın üstüne can korkusu yerleşti.

Koca-koca devletler hepsi âciz kaldılar,
Büyüklükler mecâzî, hepsi de aldandılar.

Para, pul hiç kâr etmiyor, yetmiyor makam mevki,
Herkes muzdarip şimdi, herkeste aynı tepki.

Ne silah, ne de para, hiçbiri kâr etmiyor, 
Koronayı kovmaya güçleri de yetmiyor.

Araçlar var, binilmiyor, gidilmiyor menzile,
Yasak dendi, evinde kal, çabalamak nafile.

Paran var, harcayacan, amma her yer kapalı,
Biz istihkak kesbettik israfları yapalı.

Hiç kanaat etmedik, aldık yığdık üst üste,
Kendimize güvendik boyandık bin bir süse.

Şimdi kaldı mı heves, almaya ve yemeye,
Şu da yok, bu da yok, ihtiyaç var demeye.

Şimdi hep akıllandık, bildik nimet kıymetini,
Bir nefes sıhhat gibi, o cihan devletini.

Tahareti öğretti, yıkadı her bir yanı,
Bir boy abdesti aldı, dünyanın her insanı.

Ölmenin korkusunu tattı şimdi tüm Dünya,
Masumları öldürmek olmaz belki bir daha.

Silaha değil artık, yatırımlar sağlığa,
İnsanın hayırlısı, faydalı insanlığa.

Ey Müslüman hele sen, şöylece bir düşünsen;
Hangi hâlimiz verdi böyle cezaya fetva,
Batmış idik boyumuzca çoluk-çocuk israfa.

Aldık giydik, yedik, içtik fiyat nedir sormadan,
Bitmez sanıp hep harcadık paramızı durmadan.

Bir korona freniyle âniden duruverdik,
Bu gâfil kafamızı tavana vuruverdik.

Dedik her şey boş imiş, her şey oyun eğlence,
Herkes bir hesap yapsın yeniden ince, ince.

Sağlığını önemsesin, sağlıklı şeyler yesin,
Nimet kıymeti bilip Rabbim çok şükür desin.

Paylaşsın varlığını olmayan insanlarla,
Muhasebeyi yapsın uyanık vicdanlarla.

Mahrum kaldık her şeyden, cemaatten camiden,
Biz niye böyle olduk düşündük mü sahiden.

İmam ile cemaat; küs, cemaatler kavgalı,
Daha çok tokat yeriz bu yanlışı yapalı.

Haydi artık birlikte bir tarziye verelim,
Rabbin inayetiyle kendimize gelelim.