"Küresel usanma" ç/ağına düştüğünüzü görüyorsanız...
Dönün o zaman oyunların/oyuncakların davetinden; evinize yani kalbinize.
Sokaklar/ekranlar/sizi oyalayan akranlar... neyinize?!...
***
Su gibi bir hayatı kim istemez!
Kim istemez yalansız, riyasız, hırssız bir dünya!
İncecik, tüy gibi, kanat gibi bir hayat...
Cam gibi şeffaf...
Ayna gibi... Ne varsa... Aynen, olduğu gibi...
İşte muhabbet... İşte kelimeler... İşte göz gözelik...
Her nefesin ilk olduğunu bilmek...
Meyvelerin güldüğünü görmek...
***
Bulutlara sarınıp uyumak...
Karıncaların şarkısını/sükûnetini dinlemek...
İçimin/kendi kendimin misafiri olmak...
İşimin adresinde bulunmak...
***
Romanların ilk satırlarındaki tasvirlerin bir yerinde olmak...
Bir şiirin en güzel mısrası...
Rüzgârlar gibi hür...
Papatya sadeliğinde bir saadet...
"Hür Adam" gibi bütün dünyası serçe parmağında bir sepetçik...
***
Ezdi bu hayat, bu vitrinler, bu telâşeler bizi...
Biriktirdikçe kirlendik.
***
Bir yakamda âcizlik...
Bir yakamda fukaralık...
Anladım; sonsuz gücü, sonsuz zengini bulmaya geldim.
Önemli bir iş için buradayım; anladım.
***
Gidiyorsun... bir iz bırakmadan mı?!...