“Revâsiye” kelimesi ise Kur’an’da yalnız çoğul olarak “revasî” ve “râsiyât” şeklinde kullanılmıştır. Bu kelimenin fiili “resâ-yersû” olup bir şeyi bir yere sabit kılmak, perçinleştirmek manasına gelir. Sözlük anlamı itibariyle bu kelime dağ için kullanılmaz. Nitekim Kur’an’da yer alan  “ve’l-cibale ersâhâ”(Naziat, 79/32) ayetinde "cibal" kelimesi, “revasî” kelimesinin -if’al babından- fiili olan “ersâ” ile birlikte kullanılmıştır. Manası “Yerin dağlarını oturttu/sabitleştirdi.” şeklindedir.

Bununla beraber, dağlar yerküresinin yörüngesinden kaymaması, havaya fırlamaması için, Allah tarafından birer kazık gibi yere çakılıp, sabitlenmiştir. Ve bu manayı çağrıştırdığı için Kur’an’da “revasî-revâsiyât” kelimesi dağlar manasında kullanılmıştır.

Bu açıklamalardan anlaşılıyor ki, Elmalılı Hamdi, kelimenin sözlük anlamını nazara almış, diğerleri ise kelimenin “lazım-ı manasını” esas almışlardır.

Lokman Suresi'nin 10. ayetinin mealini her iki tercümeyi nazara alarak şöyle verebiliriz.

“O gökleri, gördüğünüz gibi, direksiz yarattı. Yere de, sizi sarsmaması için, ağır baskılar /sabit kazıklar/ulu dağlar koydu ve orada her türlü canlıyı üretip yaydı. Gökten de bir su indirdik, orada her güzel çifti yetiştirdik.”

Selam ve dua ile...
Sorularla İslamiyet