Bismillahirrahmanirrahim

Cenab-ı Hak (c.c), Meryem Sûresi 23-26. ayetlerinde meâlen şöyle buyuruyor:

23-Nihâyet doğum sancısı onu (kuru) bir hurma ağacının dibine gitmeye mecbûr etti. (Utancından:) “Keşke ben bundan önce ölseydim de unutulup gitmiş olsaydım!” dedi.(*)

24-Derken (Cebrâîl) ona (hurma ağacının) aşağısından şöyle seslendi: “Üzülme! Şübhesiz ki Rabbin, alt tarafında (ondan yararlanacağın) bir su arkı meydana getirdi.”

25-“Hem hurma ağacını kendine doğru silkele ki üzerine tâze hurmalar dökülsün!”(**)

26-(Ve yine ona denildi ki:) “Artık ye, iç ve gözün aydın olsun! Eğer insanlardan birini görecek olursan (onlara): ‘Doğrusu ben, Rahmân için (susma) oruc(u) adadım; bu yüzden bugün hiçbir insanla aslâ konuşmayacağım!’ de!”

(*) “Birinci düsturunuz: Amelinizde rızâ-yı İlâhî olmalı. Eğer O râzı olsa, bütün dünya küsse ehemmiyeti yok. Eğer O kabûl etse, bütün halk reddetse te’sîri yok. O râzı olduktan ve kabûl ettikten sonra, isterse ve hikmeti iktizâ ederse, sizler istemek talebinde olmadığınız hâlde, halklara da kabûl ettirir, onları da râzı eder. Onun için bu hizmette doğrudan doğruya yalnız Cenâb-ı Hakk’ın rızâsını esas maksad yapmak gerektir.” (Lem‘alar, 21. Lem‘a, 167)

(**) Hz. Meryem’e kuru hurma ağacından, İlâhî bir mu‘cize olarak tâze meyveler ihsân edilmesi, Hz. Îsâ (as)’ın da hârika olarak dünyaya gelişine bir remizdir ve böyle bir iltifatla onu tesellî etmektir. (Râzî, c. 11/21, 207)