Risale Haber - Haber Merkezi

Barla Lahikaları Müzakereleri'nin 10. programı Risale Akademi'nin Ankara Merkezi'nde gerçekleştirildi. Her hafta farklı katılımcılar tarafından müzakere edilen mektuplarda bu hafta Mehmet Polatdemir 177. mektubu değerlendirdi. 

Hafız Ali imzasıyla üstada gönderilen Mektup : "Hazret-i Şeyh-i Geylânî kuddise sırruhu’l-âlî’nin keramet-i acibe-i gaybiyesi aldım. Hayretimden düşünmeye başladım." cümleleriyle başlıyor. Hazret-i Şeyh-i Geylânî ile ilgili bir rüyayı nakleden ve tabirini Bediüzzaman Said Nursi'ye gönderen Hafız Ali ağabeyin mektubunun okunmadan önce bazı bilgilere ihtyaç olduğunu belirten Polatdemir; Risale-i Nur'dan Peygamberimiz Hz. Muhammed(sav) ve sair peygamberler  hakkında bir kaç mevzuyu okuyarak hatırlattı.

Daha sonra Lem'alar eserinden "Keramet" bahsine yer ayıran Polatdemir kerametin de, aynen peygamberlere gönderilen mucizeler gibi Cenab-ı Hak'tan geldiğine ve Cenab-ı Hakk'ın fiilleri olduğunun altını çizdi. Polatdemir; "Bugün, mucize hakikatini anlamayan insanlar inkara gidiyor, imanını kaybediyor. Oysa Bediüzzaman hazretlerinin de bir çok yerde ifade ettiği gibi 'Mucizeler' Allah'a aittir. Allah'ın takdiri ve ikramıdır. Mucizelerin insanın değil, Cenab-ı Hakk'ın fiili olduğunu bilmek ve anlatmak gerekmektedir. Kerametler de insanlara Allah'ın ikram ettiği bir nimettir" dedi. 

Polatdemir; Barla Lahikası'nda da 177. mektubun Gavs-ı Azam Hazret-i Şeyh-i Geylânî hazretlerinin bir kerameti ile ilgili yazıldığını ifade ederek. Esmaya mazhar olan Geylani hazretlerinin Allah'ın ikramıyla geçmişle bugün arasında silsilevi bir bağ kurduğunu ifade etti. 

Program müzakerelerin ardından sona erdi. 

Hafız Ali ağabeyin yazdığı mektup metni ise şöyle:

Hâfız Ali’nin fıkrasıdır.

Pek sevgili ve muhterem Üstadım; Hazret-i Şeyh-i Geylânî kuddise sırruhu’l-âlî’nin keramet-i acibe-i gaybiyesini aldım. Hayretimden düşünmeye başladım. Aradan çok geçmeden, hizmet ettiğim Nur elektrik fabrikasından bir düğme çevrildi, bir mumluk bir ziya geldi. Birşeyler görmeye başladım. Aynıyla yazıyorum. Kusur ve noksan, biçare Ali’nindir.

Evet, Üstadım, nasıl ki, Fahr-i Âlem (sallâllahü aleyhi ve sellem) Hazretleri şecere-i kâinatın hayattar çekirdeği, enbiya ve mürselîn o şecere-i mübarekin dalları olup, dalın iptidasından müntehasına kadar, kat’î bir alâkayla daimî birbirlerini götürüyorlar. Bu sır için, Hazret-i Âdem Safiyyullah kokladığı ve hissettiği nur-u Muhammed (aleyhissalâtü vesselâm) hakkında demiş: “Yâ Rab, benim alnımda bir çığırtı var, nedir?” Cenâb-ı Kibriya hazretleri buyurmuş: “Nur-u Muhammed’in (aleyhissalâtü vesselâm) tesbihidir.” Aynen kütüb-ü sâbıkada da vesile-i dünya olan Şâh-ı Levlâki evsafıyla, ashabıyla haber vermeleri gösteriyor ki, ulûm-u evvelîn ve âhirîni cami bir kitapla ba’s olunacak, kâinatın ruhu hükmünde ve bütün kâinatın güzellikleri kendi fıtratında tecemmu edip, tekemmülle tulûu, fecirden sonra şemsin tulûu gibi bekleniyordu.

İşte bu kitab-ı kâinatın vâzıh bir fihriste-i mukaddesesi olan Furkan-ı Mübîn, Arş-ı Âzamdan ve her ismin âzamî mertebesinden nüzul ile kökü Arş-ı Âzamdan, gövdesi Fahr-i Âlemin (sallâllahü aleyhi ve sellem) sadrına ve dalları bütün zemini ihata eden kitab-ı kâinatın her sahifesinde ve her cüz’ünde lâfzullah ve lâfz-ı Resul-i Ekrem (aleyhissalâtü vesselâm) ve lâfz-ı Kur’ân’ın bütün birbiriyle alâkadarane işaret edip birbirini göstererek, birbirinin hükümlerini tasdik ettikleri misillû, Hazret-i Şeyh (k.s.) sırrına mazhar olduğu, esmâ ve cilvesine mazhar olduğu Levh-i Mahfuz ve lûtfuna mazhar olduğu Cenâb-ı Hâlıkın bildirmesiyle, sekiz asır sonra kendisiyle tevafuk eden bir hâdim-i Kur’ân’ı görüp ve tasdik etmekle haber vermesi, hak ve ayn-ı hakikattir.

Evet, Hazret-i Şeyh hâdim olduğu o hizmet-i kudsiye-i Kur’âniye hürmetine zamanın padişahlarını titretmiş, nur-u Muhammed (aleyhissalâtü vesselâm) omuzunda tecellî etmesiyle, o nur-u Muhammed’in (aleyhissalâtü vesselâm) ziyasıyla hareket eden bütün evliya Hazret-i Şeyhe boyun eğmeleri, gerek müslim ve gayr-ı müslim ve herbir meşrep ehli Hazret-i Şeyhi tenkide cür’et etmemeleri gösteriyor ki, cadde-i Muhammediyede (sallâllahü aleyhi ve sellem) bataklık ve nur-u Muhammedîde (aleyhissalâtü vesselâm) zıll olmadığını, aynelyakîn derecesinde ispat ediyordu.

Öyle de, on dördüncü asrın hâdim-i Kur’ân’ı da, dokuz yaşından altmış (seksen altı) yaşına kadar, bilâistisna, doğrudan doğruya Kur’ân namına hizmet ve hareketi ve zamanın padişahından en canavar reislerine baş eğmediği, hattâ terakkiyat-ı fenniye ve zihniyede birinciliği ihraz eden, Avrupa devletlerini iskât eden, zemzeme-i Kur’âniyenin şifâhânesinden nebeân ederek, onların semlerine karşı tiryakları şişe değil, mâ-i câri nehirlerle i’lâ-yı kelimetullah eden ve onların kal’alarını zîr ü zeber eden, emsâli görülmemiş on dördüncü asra mahsus envâr-ı Kur’âniyeden Risale-i Nur’la, cihanın cihât-ı sittesini ve semânın yüzünü aydınlatan ve yaralı olup ölmeyen ehl-i imanın yaralarını tedavi ve seksen yaşında ihtiyarlarını şâbb-i emred ve gençlerini mâsum bir hale Hazret-i Eyyubvârî hayat bahşına vesile olan hâdim-i Kur’ânînin ve Nur Risalelerini, değil Hazret-i Şeyh (k.s.) altıncı asırdan on dördüncü asırda görmesi, kütüb-ü sâbıkada remzen ve Hazret-i Kur’ân’da sarahaten göstermeleri, o kitab-ı mübarekin şe’nindendir, diyebileceğim.

İnşaallah, vazifenin makbuliyetine işarettir ki, vazifenin ehemmiyetine binaen Cenâb-ı Hak onu çok zaman evvel göstererek, meb’us-u âlem, güzide-i benî Âdem Efendimizden, Hulefâ-i Râşidînden (radıyallahü anhüm), aktâb-ı evliyadan öyle bir mânevî kuvvet teraküm etmiş oluyor ki, değil bu zamanın kör ve sağırları, dünyanın en azgın firavun ve nemrutları da olsa, yine korkacakları ve ağız açamayacakları bedihîdir. Dilerim Cenâb-ı Haktan, envâr-ı Kur’âniyenin 1 لاٰۤ اِلٰهَ اِلاَّ للهُ مُحَمَّدٌ رَسُولُ اللهِ bayrağı altında toplanan ehl-i imanın ellerine yetişmesiyle, ilâ yevmilkıyâm o envârın tevessüüne ve neşrine hayatını fedâ eden ve edecek erbabının teksirini ihsan buyursun. Âmin, âmin, bihurmeti seyyidi’l-Murselîn.

Sevgili Üstadım, yarım yaşımın tercüman olduğu şu arîzama, yarım nazarla bakıp aff-ı kusur buyurmanızı diler, el ve eteklerinizden öper, “Bize ve bütün âleme vesile-i hayat olan Üstadım, Cenâb-ı Hak sizden ebediyen razı olsun” duasını gece ve gündüz niyaz eylerim.

Mücrim talebeniz
Ali