Sabri Okur'un yazısı

Uhuvvet Risalesinden:

“İki cihanın rahat ve selâmetini iki harf tefsir eder, kazandırır: Dostlarına karşı mürüvvetkârâne muâşeret ve düşmanlarına sulhkârâne muâmele etmektir.”

Bu cümlede geçen mürüvvet kelimesini Rahmetli Mustafa Sungur Ağabey zaman zaman nazara verir ve "Mürüvvet nedir? Dostlara karşı nasıl mürüvvetli olacağız? Bu ne demektir?" gibi bir kaç sual sorar, sonra da, eskiden yaşanmış bir latif hatırayı şöyle naklederdi:

Hallâc-ı Mansûr Hazretleri tutuklu iken bir zat yanına gelir ve üç sual sorar. Hallâc-ı Mansûr Hazretleri iki sualine cevap verdikten sonra üçüncüsü olan "mürüvvet nedir" sualine ise "yarın filan vakitte gel o zaman cevabını vereceğim" der.

Adam söylenilen vakitte gelir bakar ki mahşeri bir kalabalık, ne olduğunu sorar. Cevaben Hallâc-ı Mansûr Hazretleri'nin idam edildiğini söylerler.

Adam o kadar üzülür ki orada düşüp bayılır. Baygınlık esnasında Hallâc-ı Mansûr'u rüya aleminde görür. Karşı tarafında ise Hz. Peygamber (ASM), Halife ve sahabeleriyle oturmuşlar.

Hz. Peygamber (ASM), Hallâc-ı Mansûr'u sofrasına çağırıyor, fakat o gelmiyor. "Ya Mansur gel niye gelmiyorsun" ferman edince.

Hallâc-ı Mansûr, "Yâ Resûlallah! Onlar bu işin hakikatini bilselerdi o eziyeti yapmazlardı! Onları af buyurunuz!" der.

Resûl-i Ekrem Efendimiz, adaletin yerini bulması için üç defa sordukları halde, Hallâc hep af niyazında bulununca kabul eder.

Hallâc-ı Mansûr, sonra döner adama "işte mürüvvet de budur" diye cevap verir.

(Malumunuz Hallâc-ı Mansûr'u idam edenler de müslümanlardır. İslam namına yani şeriat kılıncıyla idam etmişler.)