Bu hikayeyi Sabah'taki köşesine taşıyan Nihat Hatipoğlu, "Bazı insanlar İslam ülkesinde doğar, ezanı duyar, Kur'an'ı görür ama bir gram hidayeti yakalayamadan ölüp giderler. Belki de hiç inanmadan. Ama bazıları da islam'dan uzak diyarlarda binde bir şansla İslam'ı duyar ve hidayete ulaşır. Garip. Sarsıcı ve ders verici. Hidayet işte böyle bir şey. Bazısı burunlarının ucunu göremez, bazısı ise ta ufukları kucaklar" dedi.

İşte Fransız Eva'dan Havva'ya dönüşümün hikayesi:

Fransız Eva İslam'dan habersiz yaşar. Ama bir gün bütün hayatını etkileyen bir şey olur. Muhammed İkbal'in Mevlana'yı anlatan: 'İslam'da dini düşüncenin yeniden inşası' adlı eserini görür. Bu eseri okuyunca Mevlana'dan haberdar olur. Sarsılır. Dünyası değişir. Şöyle der; "Ya şimdiye kadar okuduğum Yunan felsefesinin dedikleri doğru veya Mevlana'nın dedikleri doğrudur." Fransızca yazılmış eser bulamayınca İkbal'in İngilizce yazılmış eserlerini terceme eder.

Eflatun'da Simgeler adlı doktora çalışmasını bırakır ve Mevlana Celaleddin'in mistik düşüncesi ve "İslam'da Şiir' adlı doktora çalışmasını başlatıp bitirir.

"Tanrım Bana Bir İşaret Ver"

Eva, Mevlana'yı incelerken İslam'a girmeyi düşünür. Ancak bulunduğu çevre, şartlar, bağnazlık buna birer bariyer gibi engeller oluşturur. Geceleri İslam'a girmeye karar verir, ama gündüzleri kararını değiştirir.

Bir gün şöyle bir dua eder yürekten: Tanrım! İslam'a girip girmeme konusunda bana bir işaret gönder.

O gece ilginç bir rüya görür. Bu rüyada mezar taşını görür. Mezar taşında Eva isminin, Havva olarak yazıldığını görür. Bu rüya onun tereddüdünü bitirir. Rüyanın akabinde şu espirili yorumu yapar etrafındaki Fransızlara; 'Anladım ki Allah Fransızcayı da biliyor.' Böylece duasının kabul edildiğini belirtmek ister.

Mevlevihanedeki Kabir Taşı

Eva Müslüman olduktan sonra İslam ülkelerini dolaşır. Türkiye, Mısır, Mekke dolaştığı yerlerdir. Türkiye'de ise hiç unutamayacağı bir şey olur. Galata Mevlevihanesi'ni ziyaret ettiğinde gözü mezarlığa takılır. O esnada tüyleri diken diken olur. Zira üç yıl önce rüyasında gördüğü mezar taşı işte karşısında. Yanındakilere; İşte rüyamda gördüğüm mezar taşı buydu der. Mezar taşına yaklaşır. Üzerindeki yazıyı okuyunca dehşeti çoğalır. Zira bu mezar taşı 'Havva' isimli bir Mevlevi Hanıma aittir. Eva ağlamaya başlar. Zira rüyası birebir gerçekleşmiştir. Kendine "Sen artık bir Mevlevisin" diye fısıldar.

İnşallah Hacca Gidersin

Bir gün Eyüp Camisi'nde namaz kılar. Onu Eyüp'e götüren taksi şoförü de namaz kılar. Geri döndüklerinde taksiciye para uzatır. Ama taksici almak istemez. Eva ısrar eder. O esnada da şaşırır. Zira yaşadığı ülkede –Fransa'da– böyle bir manzaraya asla şahit olmamıştır. Parayı vereceksin de almayacak! Eva; Benim param çoktur. Senin de evlatların fazla. Al parayı der. Ama şoför elini göğe kaldırıp: 'İnşallah hacı olursun' der. Ve paranın ancak yarısını alır. Eva da amin der.

Hacca Gider

Eva Paris'te Müslüman Yazarlar Derneği'ni kurar. Oradaki yazarlarla hacca gider. Orada ahireti, mahşeri hatırlatan manzaradan etkilenir. İslam kardeşliğinin ihtişamlı etkisi onu başka bir aleme götürür.

El – Ezher'de felsefe hocalığı yaparken şöyle der: Ben ve Roger Garudi gibi bir çok Fransız filozof maalesef felsefe doktorası yaparken bile İslam felsefesinden bihaber Sorbon Üniversitesi'nde çalışmalarımızı yürüttük. Mevlana'dan ilham alan Eva; İslam'ı anlatmaya çabalar. 'İslam'ın güler yüzü' adlı eserini bu niyetle yazar.

Beni Konya'ya Gömün

O kendini manevi mürşidi Mevlana'ya ait hisseder. Paris'e dönerken dostlarına vasiyet eder: 'Beni Konya'ya gömün: Mevlana'nın yakınlarında mütevazi bir yere'

Bir müddet sonra Eva – Havva- hanım hastalandı. Bir müddet yalnız yaşadığı evinden hastahaneye taşındı. Sonra evine. 24 Temmuz 1999'da Paris'te vefat etti.

Bakıcılığını yapan Cezayirli kadın şöyle der: Vefatından önce bana gülümsedi. Ayşe seni seviyorum. Artık hep beraber olacağız dedi. Ve Kelime-i Şehadet getirip vefat etti.
Perspektif portre yazarına göre Paris'teki Müslümanlar onu unutmadılar.

Naaşı Konya'ya Taşındı

Eva'nın vefatından on yıl sonra naaşı uçakla Konya'ya getirildi. Ve en önemli vasiyeti yerine getirildi. Mesnevi'nin Fransızca'ya çevrilmesi en büyük dileğiydi. Ailesinin onayıyla ve bir törenle naşı Konya'da Mevlana'ya yakın bir yere gömüldü. Bu haber gazetelerde yer aldı.

Eva 1998'de Konya'daki bir sempozyumda şöyle demişti: Benim gibi bünyesi yaşlı, hasta biri yolculuk Mevlana için ise katlanır. Ama beni Konya'ya gömün.

İman Bir Nimettir

İslam ülkelerinden birinde doğup, İslam'dan habersiz hatta düşmanlıkla dolu olarak yaşayıp öteki aleme hüsran içinde havale edilmek vardır. Ama Paris, Köln veya başka bir yerde doğup milyonlarca Müslüman'ı aşıp imanın hazzını tatmak da vardır.

Siz trilyonlar, dünyalar verseniz de imanı satın alamazsınız. O kişinin isteği Allah'ın da lütfuyla ulaşılan bir zirvedir.

Elhamdülillah Müslümanız. Hamd olsun Allah'ı biliyoruz. Hamd olsun Kur'an'ı tanıyoruz. Hamd olsun Hz. Peygamber (s.a.v.)'i kabul ettik. Müslüman olarak anılmaktan haz ve şeref duyuyoruz. Allah'ım bizi bu iman ve teslimiyetle yanına al. Amin.