Bu gün medenî hukukta da “Kanunu bilmemek mazeret değildir” diye bir kural vardır. Aksi takdirde, suçların önünü almak imkânsızlaşır. Her suç işleyen “Ben bunun suç olduğunu bilmiyordum.” deyip işin içinden sıyrılabilir.

- Cehalet, yalnız “karibu’l-ahd” denilen yeni Müslüman olmuş mühtediler için geçerli olabilir. Bir de nazarî/fikrî/felsefî boyutu olan konularda bazı kimselerin cehaleti bir mazeret kabul edilebilir.

- Müslümanlara karşı kâfirleri desteklemenin küfür olması meselesi ise, biraz irdelenmeye ihtiyaç duyan bir konudur. Bilindiği üzere, küfür kalbî/itikadî bir meseledir. Kişinin niyeti büyük rol oynar. Bazen bir fiil küfür gibi görünür fakat sahibi kâfir olmaz. Bu sebeple, Müslümanlara karşı kâfirleri desteklemenin küfür olup olmadığını bilmek için, desteklemenin gerçek nedenini bilmek gerekir.

Eğer, bu destekleme işi, kâfirleri Müslümanlara tercih etmek, Müslümanların -Müslüman olduğu için- yok olmasını istemek gibi bir amaç taşıyorsa, bunun küfür olduğunda şüphe olmaz. Yalnız eğer, işin içinde, dinin dışında başka sebepler varsa, o sebeplere de itibar edilir.

Bu sebeplerin yüzlerce çeşidi olabilir. Ekonomik, siyasal, sosyal olabildiği gibi, haksız bir takım başka sebepler de olabilir. Bu konularda, Müslümanlara karşı kâfirleri desteklemek, küfürden ziyade bir suç-günah olarak değerlendirmek gerekir. Özellikle bu günkü dünyada, boğuşmaların çoğu -din ekseninin dışında- cereyan etmektedir. Bazen Müslümanlar, Müslümanlara karşı kâfirleri desteklediği gibi, bazen de kâfirler kâfirlere karşı Müslümanları desteklemektedir. Bu da işin içinde başka sebeplerin varlığını göstermektedir.

- Ayrıca, tekfir mekanizmasını kullanmak her zaman risklidir. Bize düşen Müslümanları sevmek, fakat takım tutar gibi, onların zulümlerine de ortak olmamaktır.

Küfrü gerektirecek şeye inanan kişi kafir olur. Ancak ağzından küfrü gerektirecek bir söz çıkan kişiye kafir olur denilmez. Çünkü bazen söz küfür olsa da söyleyeni kafir yapmaz. O sözü söylemesi küfründen değil başka nedenlerden kaynaklanabilir.

Küfür ve iman kalbe ait şeylerdir. Elfaz-ı küfürden bir söz kullanan kimse, kalben imanı terk etmemişse, sırf bu sözü kullanmaktan dolayı imanı gitmiş olmaz.

Sorularla İslamiyet