Çağrı filminin yönetmeni merhum Mustafa Akkad için anma programı düzenleniyor. Türkiye Dil ve Edebiyat Derneği Ankara Şubesi ve Sinema Sanatlar Akademisi tarafından düzenlenen programda yönetmen Muhammed Benek, 11 Kasım Cumartesi saat 15'te Akkad'ı anlatacak. 

Al Jazeera / Mustafa Aklad Belgeseli / Notlar

Mustafa Akkad: 
Çocukluğumdan hatırladığım birşey varsa evimiz ve evimizdeki eğitimdi.
Babamız bizi eğitme konusunda çok katıydı.
Biz bundan şikayetçiydik çünkü bizler daha yenilikçi düşünüyorduk.

Leila Akkad (Kız Kardeşi):
Babamız her sabah 5’e kurardı alarmı.
Biz masaya oturduğumuz zaman babam da ödevlerimizi kontrol ederdi.
İbadet etmemizi isterdi.
Medrese gibi dsipline etmişti babam bizi.
Babamız din ve eğitim konusunda çok katıydı.
Annemiz ise zerafet, görgü kuralları ve ahlak konusunda çok hassastı.
Mustafa ailedeki en zeki/parlak çocuktu.
Bundan dolayı birden fazla okulda eğitim aldı.
Babamız ondan çok memnundu.
Babamızın hayali Mustafa’nın doktor veya mühendis olmasıydı.

Mustafa Akkad:
Bir komşumuz (Jean Kalidis) sinema Opera diye bir yerde gösterim yapardı. Beni de hep yanında götürürdü. Orda filmi hep yukarıdaki salonda izlerdim. Bazı sahneleri kesip düzenlerdi ben de onu izlerdim. 

Jean Kalidis (Komşusu):
Mustafa’nın sinema hakkında hiçbir bilgisi yoktu. Benle tanıştıktan sonra sinema sanatı fikri aklında netleşmeye başladı. Sinema ilgisi ve sanat hassasiyeti başladı.

Züheyr Akkad (Erkek Kardeşi):
Küçüklüğünden beri eğilimi vardı. Küçük bir sinema cihazı aldı ve onu kullanmaya başladı. Okulu bitirene kadar böyle devam etti. Ve artık vazgeçemezdi. Amerika’ya gitme isteği Aya gitmek kadar uçuk karşılanıyordu.

Mustafa Akkad:
14 yaşındayken kasabamızdaki insanlar benimle alay ediyorlardı. (Hollywooda yönetmen olmak istiyor diye) Hitchcock hayranı olarak bu alanda ısrar ve azim gösterdim. 

Züheyr Akkad (Erkek Kardeşi):
Babası hep tıp veya başka birşey teklif ederdi. O kesinlikle yok derdi. Yönetmenlik isterdi.

Mustafa Akkad: 
Uçak bulabilmek için Beyrut’a gittim. Babam da benimle geldi. Bir cebime 200$ bir cebime de Kuran koydu. Hayatımda hiç unutamayacağım birşey oldu. Fakir bir adam olarak göç ettim. Hiçbirşeyim yoktu. Ancak eğitm, din ve ahlak açısından zengindim. Evdeki eğitimin benim en büyük mirasımdı.