Bismillahirrahmanirrahim

Ebu Hureyre (ra) anlatıyor: “Resulullah (sav)'da bir adamın (parası ödenmemiş) bir devesi vardı. Borcunu istemeye geldi. Bu sırada kaba sözler sarfetti, hatta Ashabdan bazıları haddini bildirmek istedi. Ancak Resulullah (sav) buna meydan vermeyip:

“Bırakın onu! Hak sahibinin konuşma hakkı vardır.” buyurdu, sonra da:
“Devesini verin!”diye emretti, (ilgililer) devesini aradılarsa da bulamadılar. Fakat onunkinden daha değerli bir deve buldular. Aleyhissâlatu Vesselam Efendimiz:
“Bunu verin.” dedi. Adam:
“Bana borcunu tam ödedin, ALLAH da sana ödesin.” dedi. Aleyhissâlatu Vesselam:
“En hayırlınız, borcunu en iyi ödeyendir!” buyurdu.”

(Buhari, İstikraz 4,6,7,13)