Bismillahirrahmanirrahim

BEŞİNCİ BASAMAK

Madem arzdan semâya gidip gelmek var. Semâdan arza inip çıkmak oluyor; ehemmiyetli levazımat-ı arziye oradan gönderiliyor. Ve madem ervâh-ı Tayyibeler semâya gidiyorlar.

Elbette, ervâh-ı habîse dahi, ahyârı takliden semâvât memleketine gitmeye teşebbüs edecekler. Çünkü vücutça letafet ve hiffetleri var. Hem şüphesiz tard ve red edilecekler. Çünkü mahiyetçe şeraret ve nuhusetleri vardır.

Hem, bilâşek velâ şüphe, şu muamele-i mühimmenin, şu mübareze-i mâneviyenin, âlem-i şehadette bir alâmeti, bir işareti bulunacaktır.

Çünkü, saltanat-ı Rububiyetin hikmeti iktiza eder ki, zîşuur için, bahusus en mühim vazifesi müşahede ve şehadet ve dellâllık ve nezaret olan insan için tasarrufat-ı gaybiyenin mühimlerine bir işaret koysun, birer alâmet bıraksın.

Nasıl ki, nihayetsiz bahar mucizatına yağmuru işaret koymuş ve havârık-ı san’atına esbab-ı zahiriyeyi alâmet etmiş. Ta âlem-i şehadet ehlini işhad etsin. Belki o acip temâşâya, umum ehl-i semâvât ve sekene-i arzın enzâr-ı dikkatlerini celb etsin.
Yani, o koca semâvâtı, etrafında nöbettarlar dizilmiş, burçları tezyin edilmiş bir kale hükmünde, bir şehir suretinde gösterip haşmet-i Rububiyetini tefekkür ettirsin.

Madem şu mübareze-i ulviyenin ilânı, hikmeten lâzımdır. Elbette ona bir işaret vardır. Halbuki, hadisat-ı cevviye ve semâviye içinde, şu ilâna münasip hiçbir hadise görünmüyor. Bundan daha ensebi yoktur.

Zira, yüksek kalelerin muhkem burçlarından atılan mancınıklar ve işaret fişeklerine benzeyen şu hadise-i necmiye, bu recm-i şeytana ne kadar ensep düştüğü bedâheten anlaşılır.

Halbuki, şu hadisenin, bu hikmetten ve şu gayeden başka, ona münasip bir hikmeti bilinmiyor. Sair hadisat öyle değil. Hem şu hikmet, zaman-ı Âdemden beri meşhurdur ve ehl-i hakikat için meşhuddur. (Sözler 15. Söz)

Bediüzzaman Said Nursi

SÖZLÜK:

Ahyâr : Hayırlı Kimseler
Âlem-İ Şehadet : Görünen Âlem, Dünya
Bahusus : Özellikle
Bedâheten : Ap Açık Bir Şekilde
Beşer : İnsan
Bilâşek Velâ Şüphe : Şeksiz Ve Şüphesiz
Celb Etmek : Çekmek
Cühud : Bilerek İnkâr Etme
Dellal : Davetçi, İlan Edici
Ehl-İ Hakikat : Doğru Ve Hak Yolda Olanlar
Ehl-İ Semavat : Semavat Ehli, Melekler Ve Ruhanîler
Enseb : Daha Uygun
Enzâr-I Dikkat : Dikkatli Bakışlar
Ervâh-I Habîse : Kötü Ruhlar
Esbab-I Zahiriye : Görünen Sebepler
Hadisat-I Cevviye Ve Semaviye : Hava Ve Gök Olayları
Hadisat-I Necmiye : Yıldız Olayları
Haşmet-İ Rububiyet : Cenab-I Hakkın Bütün Varlıkları Merhamet Ve Şefkatle Beslemesi, Terbiye Edip İdaresi Ve Egemenliği Altında Tutmasının İhtişamı
Havârık-I San’at : Sanat Harikaları
Hiffet : Hafiflik
Hikmet : Herşeyin Belirli Gayelere Yönelik Olarak, Mânâlı, Faydalı Ve Tam Yerli Yerinde Olması
Hikmeten : Hikmet Gereği
İ’cazkâr : Mu’cizeli
İktiza : Gerektirme
İşhad : Şahit Gösterme
Letafet : Maddî Ağırlık Ve Sınırlamalarla Kısıtlı Olmama
Mahiyet : Esas, Nitelik, İçyapı
Mancınık : Eskiden Kale Kuşatmalarında Ağır Taşlar Fırlatmak İçin Kullanılan Savaş Âleti
Meşhud : Görünen, Bilinen
Mu’cizat : Mu’cizeler
Muamele-İ Mühimme : Önemli Davranış
Muhkem : Sağlam
Mübareze-İ Mâneviye : Mânevî Mücadele Ve Çatışma
Mübareze-İ Ulviye : Yüce Mücadele
Münasip : Uygun
Müstaid : İstidatlı, Kabiliyetli
Müşahede : Gözlemleme
Nezaret : Gözetim
Nöbettar : Nöbetçi
Nuhuset : Uğursuzluk
Recm-İ Şeytan : Şeytan Taşlama
Sair : Diğer
Saltanat-I Rububiyet : Allah’ın Herbir Varlığa Yaratılış Gayelerine Ulaşmaları İçin Muhtaç Olduğu Şeyleri Vermesi, Onları Terbiye Edip İdaresi Ve Egemenliği Altında Bulundurması
Sekene-İ Arz : Dünyalılar
Semâ : Gök
Semavat : Gökler
Suret : Şekil, Görüntü
Şer : Kötülük
Şeraret : Şerlilik, Kötülük
Tard : Kovma, Uzaklaştırma
Tasarrufat-I Gaybiye : Görünmeyen Âlemlerden Gelen Tasarruflar
Tefekkür Etmek : Düşünmek
Temâşâ : Seyir
Temerrüd : İnat Etme, Direnme
Tezyin Edilmek : Süslenmek
Tuğyan : Azgınlık, Taşkınlık, Zulüm Ve Küfürde Çok İleri Gitme
Zaman-I Âdem : Âdem Peygamberin Zamanı
Zîşuur : Şuurlu, Bilinçli