Mâlûm, bizim Hoca’nın anûd bir oğlu varmış;

Ne söylense tersini üşenmeden yaparmış.

Değirmenden geliyor bir sabah, Hoca erken.

Un yüklü eşek ile bir dereden geçerken,

Çuvalın bir tânesi suya meyledince tam,

“Ters tepkili” oğluna şöyle seslenmiş adam:

-: Oğlum, çuvalın biri suya değmek üzere;

İtiver, suya düşsün, dokun şöyle semere…

Der demez, oğlan demiş: “Emrin başım üstüne!

Kırk yılda bir uyayım, canım babam, sözüne…”

Çuvalı yuvarlamış, Hoca: “Aman!” demeden…

Kıssadan hisse nedir? Anlatayım ben hemen:

Biliyorlar, Başbakan hem inadcı, hem de lâz.

Parelel telkînlere hiç, aslâ kulak asmaz.

Ayasofya’yı açmak hayâlinde saklıdır;

Uygun zaman bekliyor. Ki, O, bunda haklıdır.

Arzûsuna ket vurmak, hedef saptırmak için,

Gürültüler başladı: “Ayasofya’yı açın!”

Gàyeleri: yapmasın, iş inada binsin de;

Sonra: “Bakın, açmadı!” densin, millet indinde…

Açarsa da bu sefer:  “Açtırdık!” diyecekler;

İnsanlar bu hayırı onlardan bilecekler…

Tuzağınıza düşmez; yorulmayın boş yere…

Diyecek: “Haydi, sizi dinleyeyim bu kere!”

Oyununuzu bozup sizi şaşırtacakdır;

Görürsünüz yakında siyâset kaç bucakdır…

Bundan sonra yürümez işler, millete rağmen!

“Hîlesizlikde, hîle…” ders alın bu cümleden…