Üstadın “Biraderzadem” dediği, abisi Abdullah’ın oğlu Abdurrahman.
İdeal bir  “amca-yeğen” profili aranacaksa, Abdurrahman’la amcası arasındaki diyalog, beraberlik, işbirliği, kabullenme ve hizmet etme ortaklığı, heyecan verici bir sevgi ve saygı örneğidir.

Abdurrahman Nursi, 26 yıl gibi kısa bir ömür sermayesine, Üstadın çok özel ve duygulu takdirini yerleştirebilmiş bir genç. Üstadın çok ümit beslediği, zihni değerlerini ve inkişaf haritalarını, geleceğe matuf hizmet arzularını onunla paylaştığı ve güvendiği bir zattır Abdurrahman.

...

Üstadla Abdurrahmanın  ilişkisi, ihtiyar-genç ilişkisi ve diyaloğu için iyi bir numunedir.

Bir büyükle, amcayla, babayla, ağabeyle, yeğenle nasıl arkadaş, kardeş gibi olunabilir?
Hizmet beraberliği nasıl tesis edilebilir?
Onlar  yüksek hedeflere nasıl yönlendirilir? Neler konuşulur, neler konuşulmaz?
Onlara nasıl değer verilir ve güvenilir?
Bütün bu soruların cevabına ışık tutacak yaklaşımları, Üstadın Abdurrahman Nursi ve  yakın talebelerinden Ceylan  Çalışkan’la olan  münasebetlerinden okumak mümkün.

İsmail Berk'in yazısı için TIKLAYINIZ