Bismillahirrahmanirrahim

Cenab-ı Hak (c.c), Mearic Sûresi 22-31. ayetlerinde meâlen şöyle buyuruyor:

22-Ancak namaz kılanlar müstesnâ.

23-O kimseler ki, onlar, namazlarında devamlıdırlar. (*)

24, 25-Ve onlar ki mallarında, dilenen ve (iffetinden dolayı dilenmeyip) mahrum kalanlar için belli bir hak (olan zekât) vardır (o hakkı onlara verirler).

26-Ve onlar ki, dîn (hesab) gününü tasdîk ederler.

27-O kimseler ki, onlar, Rablerinin azâbından korkanlardır.

28-Çünki Rablerinin azâbı, (kendisinden) emîn olunmayan (bir azab)dır.

29-O kimseler ki, onlar, ırzlarını koruyanlardır.

30-Ancak kendi eşleri veya sâhib oldukları câriyelerine karşı (olan münâsebetleri) müstesnâ; çünki şübhesiz ki onlar, (bundan dolayı) kınanacak kimseler değildirler.

31-O hâlde kim bundan ötesini ararsa, işte onlar haddi aşanların ta kendileridir.

(*)“Ey bedbaht nefsim! Acabâ ömrün ebedî midir! Hiç kat‘î senedin var mı ki, gelecek seneye belki yarına kadar kalacaksın? Sana (namazdan) usanç veren, tevehhüm-i ebediyettir (ebedî yaşayacağın zannıdır). Keyif için, ebedî dünyada kalacak gibi nazlanıyorsun. Eğer anlasa idin ki ömrün azdır, hem fâidesiz gidiyor. Elbette onun yirmi dörtten birisini, hakīkī bir hayât-ı ebediyenin saâdetine medâr (vesîle) olacak bir güzel ve hoş ve rahat ve rahmet bir hizmete (namaza) sarf etmek; usanmak şöyle dursun, belki ciddî bir iştiyak (arzu) ve hoş bir zevki tahrîke (harekete geçirmeye) sebeb olur.” (Sözler, 21. Söz, 91)