Bismillahirrahmanirrahim

Cenab-ı Hak (c.c), Tevbe Sûresi 61-63. ayetlerinde meâlen şöyle buyuruyor:

61-Onlardan (o münâfıklardan) öyleleri de vardır ki, peygamberi incitirler ve: “O (her söylediğimizi dinleyen) bir kulaktır” derler.(2) De ki: “(O,) sizin için bir hayır kulağıdır (yalnız hayrı dinler); Allah’a îmân eder, mü’minlere de güvenir; sizden îmân edenler için ise bir rahmettir.” Allah’ın Resûlünü incitenler yok mu, onlar için (pek) elemli bir azab vardır.

62-(Münâfıklar) sizi hoşnûd etmek için size Allah’ın üzerine yemîn ederler. Eğer mü’min kimseler iseler, kendisini râzı etmelerine Allah ve Resûlü daha lâyıktır.

63-Şunu gerçekten bilmediler mi ki, kim Allah’a ve Resûlüne karşı gelirse artık şübhesiz onun için, içinde ebedî olarak kalıcı olduğu Cehennem ateşi vardır. İşte büyük rezillik budur.

(2)Münâfıklar kendi aralarında: “Muhammed, dinleyen bir kulaktır. Biz onun aleyhinde istediğimiz herşeyi söyleriz ve sonra ona gidip sadâkat yemîni yaparız. O da bize inanır” derlerdi. Sevgili Peygamberimiz (asm) ise, münâfıkların böylesi kötü hareketlerini çok iyi bildiği hâlde yüzlerine vurmayıp, onlara yumuşak muâmele ederdi. Kim olursa olsun, Allah üzerine ettiği yemîne, bilhassa hürmet ederdi. Onlar da bunu “hâşâ!” basit bir davranış telakkī ettiklerinden, câhillik çukuruna dalıp boşboğazlık etmeyi bir ma‘rifet sayarlardı. (Celâleyn Şerhi, c. 3, 272)