Risale Haber-Haber Merkezi

Kurban bayramının son günü, 9 (dokuz) sene evvel bir Kurban bayramı sonrası müslüman olan Yamit ailesinin arsasında mescid açılışı yapmıştık. İlk Cuma Namazı, ilk hutbe ve vaaz ve akabinde o mahalleden dört ailenin şehadeti ve müslüman olmasına şahidlik etmiştik. Arkadaşlarımız her cumartesi günü bu küçük mescidde ders başlattılar. Anlatacağım tablo derste yaşanan bir hadise ve devamı. 

Ders mahalle sakinlerinin iştirakiyle devam ederken iki ihtiyar karı koca göz yaşlarıyla geliyorlar. İki ihtiyar geçtiğimiz aylarda müslüman olmuşlar. Yaşları 80. On saat mesafede başka bir şehirde oturuyorlar. Gece mescidin alt taraflarında oturan oğlu telefon açıyor. "Anne buraya müslümanlar geldi ve mescid açtılar. Ezan okunuyor. Ben de onlara katılıp sizin gibi müslüman olmak istiyorum. Buraya gelin yarın gidip müslüman olayım" diyor. 

İhtiyar anne baba oğullarının bu haberine seviniyor. İhtiyar baba çöp toplayarak hayatını devam ettiriyor. Borç harç edip gece otobüse binip geliyorlar. Geldiklerinde gece oğullarının vefat ettiğini öğreniyor cansız bedeniyle karşılaşıyorlar. Diğer oğlu annesini peçeli görünce etrafında baskısıyla bağırıp çağırıyor. İhtiyar annesi ve babasını evden kovuyor, cenazeye de gelmeyin diyor. "Şu yukarda sizin gibi müslümanlar var gidin orada kalın benim evimde kalmayın" diye tartaklıyor. 

Anne baba ikisi de göz yaşı içinde mescidin yolunu tutuyorlar. Arkadaşlarımıza durumu anlatınca arkadaşlar mescid içinde bir yatak yer ayarlıyor "burada kalabilirsiniz" diyorlar. Sabah beni haberdar ettiler. Gittim yanlarına. Bu ihtiyar mühtedilere sarıldım. Sonra ellerinden tutup evlatlarının cenazesi olan eve gittik. Mahalleli toplandı. Ahiret hayatından, ebedi hayattan bahsedip İslamiyeti anlattım. Sonra anne baba hakkını anlattım. Anne babasını evden tartaklayarak çıkartan büyük kardeşi çağırttım. Nasihat ettim. Cenaze masraflarını üstlendik. Orada cenazeye gelenlere yiyecek içecek vs aldırttık. Çok mahcub oldular. Ayrılmadan evin büyük abisi ve gelinleri topladım, vefat eden oğullarının eşini de çağırttım. Sonra hepsinin anne ve babalarına sarılıp ellerini öpmelerini salık verdim. Hepsi sarıldılar. Helalleştiler. Ayrılmadan bir kadın İslamiyetin çok güzel bir din olduğunu ifade etti. Oradakiler hepsi teşekkür ettiler. 

İhtiyar anne babaya cenazeden sonra evlerine dönmelerini söyledim. Anne Baba bana "yavrum biz artık buraya gelelim. Mescidin yanında ufak bir göz baraka yapalım son demlerimizi burada yaşayalım. Bir oğlumuz var yanımızda o da müslüman. Gelsin burada çalışsın" dediler. "Başüstüne gelin inşaallah bizi ensar olarak bulacaksınız" dedim. 

Evet açılan küçücük bir mescid ve mescidin varlığından, ezanın sesinden, okunan derslerden, yapılan sohbetlerden tesir altında kalıp İslamiyeti merak edenler, müslüman olanlar ve müslüman oldukları için yaşlarına bakılmadan tartaklanan, ötelenen, hakaret edilen mühtediler.. Burası Filipinler... 

Ya Rab bize kuvvet ver. Bize kuvvet ver de böyle küçük küçük mescidleri açalım. Müslümanlara bu mescidler birer medrese, İslamı merak edenlere birer dersane olsun inşaallah. 

Dr. Mehmet R. Derindağ