Namaz kılmak, imandan sonra gelen en büyük hakikattir. Bundan dolayıdır ki, Kur’ân-ı Kerim'de yüze yakın yerde namazdan bahsedilmektedir. Hiçbir ibadete bu kadar ehemmiyet verilmemiştir. Çünkü namaz, mü’minin Rabbiyle olan en yakın münasebetidir. Namaz kılmayan insan bu münasebeti zayıflatmış, kendisini nefis ve şeytan gibi düşmanların arasına atmış olur ki, asıl büyük tehlike budur.

Namazla ilgi bütün âyetler, hep insanları namaza teşvik ederler. Bu konuda bazı âyet meâlleri şöyledir:

“O müminler ki, gayba iman ederler, namazlarını kılarlar,.." (Bakara, 2/3)

“Namaz ancak Allah‘tan hakkıyla korkanlara ağır gelmez.” (Bakara, 2/45)

“Müminler namazlarını muhafaza ederler.” (Müminun, 23/9)

“Namaz insanı kötülüklerden ve kötü sözlerden alıkoyar.” (Ankebut, 29/45)

“Benim mümin kullarıma söyle, namazlarını kılsınlar..." (İbrahim, 14/31)

Hadis-i şeriflerde de aynı hususları görmemiz mümkündür. Namazla ilgili hadisleri gözden geçirdiğimizde, hep namaz kılmanın fazilet ve sevabından bahsedildiğini göreceğiz. Fakat,

”İnsan ile şirk ve küfür arasında namazı terk etmek vardır." (Müslim, Îmân 134; Ebû Dâvûd, Sünnet 15)

“Münafıklarla bizim aramızdaki ahid namazdır.” (Tirmizî, Îmân 9; Nesâî, Salât 8)

meâlindeki hadisleri İslâm âlimleri, “namazın farziyetini inkâr eden, namaz kılmamayı helal sayan” şeklinde izah etmişlerdir.

İbni Âbidîn ise "Reddü’l-Muhtar" isimli eserinde namaz bahsinin baş taraflarında, “Namazın farziyetini inkâr eden kâfir olur. Umursamayarak, yani tembelliğinden dolayı kasden terk eden kimse ise fasık, günahkâr olur.” demektedir.

Yani namaz kılmamak büyük günahlardandır. Büyük günahları işleyenin kâfir olacağını sadece bâtıl bir mezhep olan Mutezile mensupları söylerler. Fakat “Her bir günah içinde küfre gidecek bir yol vardır.” gerçeğinden hareket ederek, devamlı sûrette namaz kılmayan insanın, zaman içinde îmanının tehlikelerle karşılaşacağını da belirtmek lâzımdır...

Selam ve dua ile...
Sorularla İslamiyet