Psikolojik Hijyen
Sağlığımız açısından dikkat ettiğimiz hijyen konusunda çocukları psikolojik olarak hazırelamak gerekiyor.
Hepimiz çocuklarımızın, kendimizin ve evimizin temizliğine dikkat ederiz. Çocuklarımızın yemekten önce ellerini yıkamasını isteriz. Sokakta oynadığı giysilerle yatağa girmesine izin vermeyiz. Bulaşıklarımızı ve çamaşırlarımızı yıkar, tırnaklarımızı keser, saçlarımızı tararız. Çocuklarımızı temiz ve güzel giysilerle insan içine çıkarırız.
Anneler her gün evlerini süpürür, eşyalarının tozlarını alır, daha güzel bir ev için eşyalarını yeniler, yerlerini değiştirir. Çünkü temizlik biyolojik sağlığın şartıdır. Aksi takdirde mikropların bizi hasta edeceğini çocuklarımıza anlatırız.
Peki evimizin ve üst başımızın temizliğine dikkat eden bizler psikolojik hijyene gereken dikkati ve önemi gösteriyor muyuz?
Psikolojik Hijyen Nedir?
Aile ortamının negatif duygu, düşünce ve davranışlardan arındırılmasıdır. Psikolojik sağlığımızı tehdit eden en önemli mikroplardan bazıları şunlardır:
Öfke patlamaları
Stres (gerginlik)
Bencillik (Kendi keyfimizi aile bireylerinin ihtiyaçlarının önünde tutma)
İlgisizlik
Küsme(tavır alma)
Karşılıklı anlayışa, saygıya, sevgiye dayanmayan bir aile ortamı çocuklarda olumsuz davranışların (saldırganlık, çekingenlik, yeme problemleri, korkular, inatçılık) ortaya çıkmasının en önemli sebeplerinden birisidir. Aile ortamımızın psikolojik açıdan hijyenik olup olmadığını anlamak için aşağıdaki sorular üzerinde düşünmeliyiz.
Gün içinde yaşadığımız stresi, gerginliği eve taşıyor muyuz? (Patronumuza, ya da arkadaşımıza söyleyemediklerimizi eşimize ya da çocuklarımıza söylemek gibi)
Kendi arzu ve isteklerimizi çocuklarımıza zarar verme pahasına önceliyor muyuz? (İzlemekten hoşlandığımız ancak çocuklarımız için zararlı olan bazı programları onların yanında izlemek gibi)
Kendi kişisel programımızın yoğunluğu çocuğumuza/eşimize nitelikli ilgi göstermemizi engelliyor mu? (Çocuklara pahalı oyuncakları almak, onlara istedikleri yiyecek ve giyecekleri almak nitelikli ilgi değildir.)
Çocuklarımızın yanında yaptığımız konuşmalara dikkat ediyor muyuz? (Tartışma ve kavgalar, küfürlü konuşmalar ya da çirkin sözcükler, başkalarıyla alay etme, başkalarının arkasından hakaret etme vb. gibi)
Kendi duygularımızı mı tatmin ediyoruz, yoksa çocuğumuzun eğitsel ihtiyaçlarını mı karşılıyoruz? (gereksiz ve abartılı sevgi gösterileri-ödüller, yersiz ve orantısız cezalar…)
akiloyunlariakademisi.com