Geçen hafta  Mustafa Armağan'ın Zaman gazetesindeki yazısında “Asparagas Said Nursi’ye de mi sıçradı?” başlığı altındaki yazıyı görünce hem sevindim hem de üzüldüm.

Sevindim çünkü Üstadımızı ilgilendiren bir konuda hakikat arayışı vardı. Üzüldüm çünkü sadece hak ve hakikatı yayınlama niyetindeki Risale Haber’in bir haberine “asparagas” yakıştırması şık durmamış, uygun düşmemişti.

Fakat ben Bursa’da idim ve Bursa'daki heyecan fırtınası bu yazıyı çok düşünmeme müsaade etmedi, ta ki ertesi gün o yazıya cevap olarak verilen haberi okuyuncaya kadar…

Risale Haber'e her gün 150 civarında ülkeden giriş yapılıyor ve onbinlerce  kişi tarafından takib ediliyor. Risale Haber'i muntazam takib eden hiç bir okuyucu Risale Haber'in “asparagas” haber yaptığını iddia etmez, o yüzden dil sürçmesi diyorum.
Dikkat edilirse, site “Risale-i Nur eksenli haber yapan internet sitesi”dir. Yani Risale Haber'in yaptığı haberler Risale-i Nur, Bediüzzaman ve talebeleri ile birlikte İslam ve Müsslümanları ilgilendiren haberlerle ilgilidir.

Kaynağı Abdullah Yeğin abi olan her haber bizce önemlidir. Elbette tahkik edilecektir. Haber, Abdullah Yeğin ağabey ile birlikte Bediüzzaman'ın avukatlarından Gültekin Sarıgül de onay verince yayınlanmış oldu. Mükemmel olmasa da asparagas kabul edilmeyecek bir haber olmuştur. Fakat bir tarihçi ilim adamının penceresinden bakıldığında bir "infial" uyandırdığını ben Mustafa Armağan beyle konuştuktan sonra anlamış oldum. Okuyucuların tepkileri tek tarafa değildi. Hem haber hem de sayın Armağan eleştirilirken, bir de "bu tatlı bir müzakeredir" diyenler çoğunluktaydı.

Omuz silkip "herneyse olmuş bir kere" denilecek bir hadise değildi. Değerli Mustafa Armağan'ı aradım ve yarım saati aşkın bir sohbet imkanımız oldu. Üzüntülerimizi bildirdim. Evet kurumlar çok rahat kurulmuyor fakat insanlar da çok rahat yetişmiyor.  Dolayısı ile bir vücudun iki azasının birbirleri ile kavga ediyor görüntüsü vermesinden daha kötü ne olabilir ki?

Bizim camialarda çok alışılmayan bir müzakere tarzı aslında. Bazen de münakaşa ile yakın yerde durduğumuz için sanki bir hiddet ve şiddet dalgası gibi okuyucumuzun kalbini yormaktadır. Her ne kadar uzak durmaya çalışsakta zaman içinde buna da alışacağız.
Ama okuyucularımız müsterih olsunlar. Bu haber sofrasında ehl-i imanın tamamı taraf değil, sofranın divanında insanlar. Elbette sohbetin ucu kaçan, yeni bilgi gerektiren ve farklı kanaatlerin yüksek sesle ifade edildiği beşeri haller, hatta birazcık da meslek gereği iddialaşma olacak. "Müsademe-i efkar"sız olmaz bu işler.

Ağabeylerin hatırası ve kanaati, bir arkadaşımızın itham karşısındaki tepkisi, Mustafa beyin mesleki birikimi ile ortaya koyduğu bir ikazı meslek dilinin sürçmesi ile ortaya çıkan hava, hepimize yeni kapılar açtı. Daha çok görüşmek, bilgi paylaşmak ve müzakereye sonuna kadar devam etmek.
Sonuçta eksik kalan bir tanışmaya vesile oldu.

Bu konuda üzülen, üzdüğümüz herkesten de özür dilemek boynumuzun borcu. Sanırım, bundan sonra sayın Armağan'la tarihe yolculuk yapacağımız yeni bir röportajımız olacak.
İslam birliğinin tarihi arka planını konuşacağız belki.
Demokrasimizin tarihçesi üzerinde duracağız.
Risale-i Nur tarihi ve incemeleri üzerinde derinleşeceğiz.
Tarihimizi daha çok bilmenin güzel vesileleri bunlar.

İşte tam sözün burasında ben üslubunun nasıl olduğunu sorgulamadan bana “sırtında akrep var" diyen Mustafa Armağan'a teşekkür eder, bir arkadaşımızın haberi için kendisinden özür diliyor ve Üstadımın söylediği gibi, ben kardeşimin meziyeti ile iftihar ediyorum. Dün genel yayın müdürümüz Kemal Benek beyefendi yazısında genel olarak üsluptaki dozajı fazla bulduğunu beyan etti zaten.

Son olarak, Mustafa Armağan beyefendi Risale Haber'den kimseyi tanımadığını, tanısaydı yazmadan önce uyaracağını, bundan sonrada bizi tanıdığı için ona danışabileceğimizi ve kendisinin de bizi arayıp uyaracağını söylediği için kendisine tekrar teşekkür eder, dostlarımızla paylaşırız. Beyanının maksadını aştığını söylemesi de dostane bir yakınlıktı.
Saadet ve muhabbetle kalınız.