Mana-yı örfi, bir kelime veya cümlenin toplum içinde anlaşılan manasını ifade eder.

Ama bu örf mahalden mahalle, bir tabakadan başka tabakaya farklılık gösterebilir. Mesela, Arapça’da “yeşil deniz” Türkçe’de ise “mavi deniz” denilmesi bir örftür.

RİSALE-İ NUR'DA mana-yı örfi

“Şu tabirat Vâcib-ül Vücud’un kudsiyetine ve istiğna-i zâtîsine, mana-yı örfî ile münasib düşmüyor." (Mektubat, Yirmi Dördüncü Mektup, İkinci Zeyli)

“Belki namazda ve ezandaki gibi elfaz-ı mübarekeler, mana-yı örfîlerine alem ve nam olmuşlar..."

“Lafız ve lafz-ı müşebbi’ olduğu bir meal-i icmalî ile ve isim ve alem bulundukları mana-yı örfî, onlara kâfi geliyor." (Yirmi Altıncı Mektup, Dördüncü Mebhas)

"Aziz, sıddık, dikkatli kardeşim Re'fet Bey!"

"Evvelâ: Onuncu Söz'ün Birinci İşareti'nin âhirinde, 'Evet, bir şeyden her şeyi yapmak ve her şeyi bir tek şey yapmak her şeyin Hâlıkına has bir iştir.' Şu cümle hem Yirmiikinci Söz'ün Lem'alarında, hem Otuzüçüncü Mektub'un Pencerelerinde, hem Yirminci Mektub'un onbir kelimelerinde izah ve isbat edilmiştir. Buradaki külliyet nisbî ve örfîdir."

"'Bir şeyden her şeyi yapmak"taki murad, bütün dünyanın mevcudatını bir şeyden yapmak ve icad etmek değildir. Belki ondaki murad; bir şeyden yani bir katre sudan, bir insanın, bir hayvanın her şeyini, her eczasını, herbir cihazatını halkediyor ve bir şey olan topraktan nebatat ve hayvanatın herbir şeylerini ondan halk eder demektir. Hem 'Her şeyi bir tek şey yapmak' cümlesindeki külliyet mukayyeddir, nisbîdir. Yani insanın yediği her nev' taamdan, o insanda basit bir cild ve bir kan ve bir et ve hâkeza..."

"Elhasıl: Bu külliyetten maksad odur ki; bir şeyi çok muhtelif eşyaya çevirmek ve birçok muhtelif eşyayı da bir tek şey yapmak, ancak Hâlık-ı Küll-i Şey'e mahsustur." (Barla Lahikası, 263. Mektup)