Risale-i  Nur, bu asırda “Kur’anın bir mucize-i manevisi” olduğuna göre, istifade seviyeleri, her anın her nefesi sayısınca manalara şamildir. Bu kıyamete kadar inkişaf ederek devam edecektir. İlmin keşif kolları, zamanın/anın/dönemin yeteneğine göre yeni manalarla  tecdit görevini görmeye devam edecektir.

Böyle bakılınca, Risale-i Nur; durağan ve sabitlenmiş bir mana kaydı değildir. Belki cihanşümuldur.
En önemlisi, Risale-i Nur’un, birçok eser ve tarzın dışında bir hususiyeti vardır ki, bütün meselelerine bu zaviyeden bakmakta fayda var. Kaliteli bir müzakere, müşavere ve müdavele için çok önemli.

Farklı gibi addedilen bir çok münazara konusu, ya da niza sebebi meselenin de sühulet ve mutabakatı, hatta münazara yerine müzakere, münakaşa yerine mütalaa etme imkanı, bu hususiyet ve metotla yakalanabilir.

Peki, nedir bu metot ya da yaklaşım?

İsmail Berk'in yazısı için TIKLAYINIZ