Bismillahirrahmanirrahim

Cenab-ı Hak (c.c), A'râf Sûresi 57-58. ayetlerinde meâlen şöyle buyuruyor:

57-Hem O, rüzgârları rahmetinin önünde müjdeci olarak gönderendir. Nihâyet (o rüzgarlar,) ağır (yağmur) bulutlar(ını) yüklendiği zaman, onu ölü bir memlekete sevk ederiz; böylece oraya su indiririz de onunla her çeşit meyvelerden çıkarırız. İşte ölüleri (de kabirlerinden) böyle çıkarırız; tâ ki ibret alasınız!

58-(Toprağı) iyi olan beldeye gelince, onun bitkisi, Rabbinin izniyle, (güzel) çıkar. Kötü olanın ise ancak zor çıkar (*) (çıksa da pek faydası olmaz). Şükredecek bir kavim için âyetleri böyle açıklıyoruz.

(*) Bütün iyilikler Allah’dan, kötülükler nefistendir. Bu âyette de latîfâne işâret edildiği üzere, mü’minin kalbi münbit arâzi, kâfirinki ise çorak arâzi gibidir ki; mü’min kişi, Allah’ın Kelâmı’nı işitince kabûl eder. Allah da bu güzel hâline binâen ona hidâyet ihsân eder. Kâfirin kalbi ise nasîhat tohumunu kabûl etmediğinden, hidâyet ni‘metine nâil olamaz. Bazı güzel sayılabilecek hâllerinden, keşif ve îcadlarından da bir hayır görmezler. (Râzî, c. 7/14, 150)