Aile içi problemler etraflıca konuşuluyor, herkesin fikri ve bilgisi dahilinde ortak bir çözüme kavuşturuluyor.

Peki nedir aile içi istişare ve nasıl yapılmalıdır?

* Aile içi istişare, aile olmanın en önemli özelliğidir. 7 yaş üstü tüm aile fertlerinin sorunlarını dile getirebildiği, söz hakkı tanındığı, sorunların fikir alış-verişiyle adil bir şekilde çözüme kavuşturulduğu bir toplantı ortamıdır.

* Aile içi istişarenin belli bir amacı ve kuralları olmalıdır. Amaçsızca ve gelişigüzel yapılmamalıdır.

* İstişareler, sabit bir zaman diliminde yapılmalıdır. Haftada bir kez, aynı gün ve aynı saatte olmasına dikkat edilmelidir. Çok mecbur kalmadıkça bu istişare zamanında değişiklik yapılmamalı, değişiklik yapılması gerektiği istisnai durumlarda ise yeni zaman dilimi ortaklaşa karar ile belirlenmelidir.

* İstişare ortamında ailenin her bireyine söz hakkı tanınmalı, herkesin düşüncelerine önem verilmelidir. Meseleler saygı çerçevesinde, kavga etmeden, herkesin fikri alınarak çözülmelidir.

* İstişare toplantılarının kurallara uyulmasını sağlayan bir yöneticisi de olmalı ve bu iş için mümkünse “baba” görevlendirilmelidir. Babanın olduğu bir ortamda bu görev bir başkasına verilmemelidir.

* Toplantılara 7 yaşından küçük çocuklar katılmamalıdır. İstişare, çocukların duygusal gelişimlerine büyük bir katkı sağladığı için 7 yaşından itibaren bu toplantılara katılma hakkına sahip olmalıdırlar. Toplantıya ilk defa katılacak çocuk ise özel bir şekilde istişare masasına davet edilmeli, bu şekilde çocuğa yeni bir statü kazandığı hissettirilmelidir.

* İstişarede kararlar oy birliği ile alınmalı, oyların eşit olduğu durumda ise toplantıya başkanlık eden babanın oyu, 2 oy yerine sayılmalıdır. Çocuklar 7 yaşından itibaren toplantılara katılma hakkına sahip olsalar bile, karar mekanizmalarının gelişimi henüz tamamlanmayacağı için 12 yaşından önce oy kullanma hakkına sahip olamazlar. Alınan kararların not edilmesi ve kesinlikle uygulanması gerekmektedir. Böylelikle çocuklar başkalarının haklarına ve fikirlerine saygı duymayı, başkalarının görüşlerini önemsemeyi öğrenirler.

* İstişareler, sorunların çözüm merkezi olarak görülmelidir. Ayaküstü alınan kararların aksine, istişare masasında alınan kararların yaptırımı daha güçlüdür. Sorunların tüm detaylarıyla konuşulabilmesine imkân sağlandığı için yanlış anlaşılmalar da ortadan kalkacaktır.

* İstişare, çocukların statü kazandığı yerdir. Kendisine söz hakkı tanınan çocuk, ailesi tarafından değer gördüğünü hisseder. Eğer çocuklara hak ettiği zamanda, hak ettiği değer ve statü verilmezse çocuklar bu değerleri dışarıda arama başlarlar.

* İstişare masasında kavga, tartışma ya da huzursuzluklar yaşansa bile istişarelere sabırla devam edilmelidir. Böylece çocuklar, sorunların çözülmesinde nasıl bir yol izlendiğini tecrübe etmiş olurlar ve sorun çözme kabiliyetleri gelişir.

Zaman