RİSALEHABER

Bediüzzaman Said Nursi, Peygamber Efendimiz Hz. Muhammed'in (asm) doğumu anında bir çok mucizenin gerçekleştiğini belirtir. Bediüzzaman, Risale-i Nur külliyatından Mektubat adlı eserin On Dokuzuncu Mektubunda Peygamber Efendimizin (asm) üç yüzden fazla mucizesine yer verir. 

İşte doğduğu gece meydana gelen mucizeler:
 
İrhasattan (Hz. Muhammed’in (asm) peygamberliğinden evvel meydana gelen ve peygamber olacağına işaret eden harika haller, belirtiler) Resul-i Ekrem Aleyhissalâtü Vesselâmın velâdeti hengâmında (doğumu anında) vücuda gelen harikalardır ve hâdiselerdir. O hâdiseler, onun velâdetiyle alâkadar bir surette vücuda gelmiş.

Hem bi’setten evvel (peygamberliğinden önce) bazı hâdiseler var ki, doğrudan doğruya birer mu’cizesidir. Bunlar çoktur. Nümune olarak, meşhur olmuş ve eimme-i hadîs (hadîs imamları) kabul etmiş ve sıhhatleri tahakkuk etmiş birkaç nümuneyi zikredeceğiz.

Birincisi: Velâdet-i Nebevî gecesinde, hem annesi, hem annesinin yanında bulunan Osman ibni Âs’ın annesi, hem Abdurrahman ibni Avf’ın annesinin gördükleri azîm bir nurdur ki, üçü de demişler: “Velâdeti ânında biz öyle bir nur gördük ki, o nur maşrık ve mağribi (doğu ve batıyı) bize aydınlattırdı.”1 

İkincisi: O gece Kâbedeki sanemlerin (putların) çoğu baş aşağı düşmüş.2 

Üçüncüsü: Meşhur Kisrânın eyvânı (yani saray-ı meşhuresi) o gece sallanıp inşikak etmesi ve on dört şerefesinin düşmesidir.3 

Dördüncüsü: Sava’nın takdis edilen küçük denizinin o gecede yere batması 4 ve İstahrâbâd’da bin senedir daima iş’âl edilen (yakılan, tutuşturulan), yanan ve sönmeyen, Mecusîlerin mâbud ittihaz ettikleri ateşin, velâdet gecesinde sönmesi...5 

İşte şu üç dört hâdise işarettir ki, o yeni dünyaya gelen zât, ateşperestliği kaldıracak, Fars saltanatının sarayını parçalayacak, izn-i İlâhî ile olmayan şeylerin takdisini men edecektir.

1 : Kadı Iyâz, eş-Şifâ, 1:466; Ali el-Kari, Şerhu’ş-Şifâ, 1:750; Hafâcî, Şerhu’ş-Şifâ, 3:311; Ahmedü’l-Bennâ es-Sâ’âtî, el-Fethü’r-Rabbânî, 20:2030. 
2 : Süyûtî, el-Hasâisü’l-Kübrâ, 1:119-131, 2:272; Beyhakî, Delâilü’n-Nübüvve: 1:19. 
3 : Ali el-Kari, Şerhu’ş-Şifâ, 1:750; Beyhakî, Delâilü’n-Nübüvve: 1:126; Ebû Süyûtî, el-Hasâisü’l-Kübrâ, 1:128, 2:272. 
4 : Kadı Iyâz, eş-Şifâ, 1:366; Ali el-Kari, Şerhu’ş-Şifâ, 1:751; Beyhakî, Delâilü’n-Nübüvve: 1:127; Ebû Süyûtî, el-Hasâisü’l-Kübrâ, 1:128. 
5 : Kadı Iyâz, eş-Şifâ, 1:367; Ali el-Kari, Şerhu’ş-Şifâ, 1:751; Ali el-Kari el-Mekkî, el-Masnû’ fî Ma’rifeti’l-Hadîsi’l-Mevzû’ “el-Mevdûâtü’s-Suğrâ” (tahkik: Ebû Ğudde), s. 18.