Ahmet Bilgi'nin haberi:

RİSALEHABER-Sosyal medya bir çok video ve görüntünü paylaşıldığı bir platform. Hergün lüzumlu-lüzumsuz görüntüler dolaşıma veriliyor. Bazıları tam anlamıyla müthiş bir tefekküre kapı açıyor.

Bediüzzaman Said Nursi, Risale-i Nur'da şefkat konusunu işlerken bir çok yerde tavuk örneği verir. En korkak hayvanlardan biri olan tavuğun, şefkat hissiyle yavrusunu kurtarmak için aslana, ite vs. daha büyük ve tehlikeli hayvanlara gözünü kırpmadan saldırdığı örneğini verir.

Buna benzer bir örnek sosyal medyada görüldü. Kaynağı ve nerede çekildiğinin bilinmediği görüntülerde tarlanın ortasında yumurtaları bulunan bir kuşun, tarlayı süren koca traktöre karşı nasıl durduğunu gösteriyor.

İşte o görüntüler ve Risale-i Nur'daki ilgili bölümler:

Evet, rahmet-i Rabbâniyenin en hürmetli, en halâvetli, en lâtif ve en şirin bir cilvesi olan şefkat-i valide, hakaik-i kâinat içinde en muhterem, en mükerrem bir hakikattir. Ve valide, en kerîm, en rahîm, öyle fedakâr bir dosttur ki, o şefkat saikasıyla, bir valide, bütün dünyasını ve hayatını ve rahatını, veledi için feda eder. Hattâ, valideliğin en basit ve en ednâ derecesinde olan korkak tavuk, o şefkatin küçücük bir lem'asıyla, yavrusunu müdafaa için ite atılır, arslana saldırır. (11. Mektup)

Korkaklıkta darb-ı mesel hükmünde olan tavuk, çocukları yanında iken şefkat-ı cinsiye sebebiyle camusa saldırır. İşte dehşetli bir cesaret... (Hutuvat-ı Sitte)

Validenin çocuğa merhametindeki şefkat vasıtasıyla kazandığı zevk ve mükâfat için hayatını o merhamet yolunda fedâ etmek dereceye gider. Yavrusunu kurtarmak için arslana saldıran bir tavuk, hayvânât milletinde bu hakikate bir misaldir.  (28. Lem'a)

İşte umum hayvânâtın, horoz gibi çobanlık eden erkeklerine ve tavuk gibi validelerine bak, anla ki, bunlar kendi hesabına ve kendileri namına, kendi kemalleri için o vazifeyi görmüyorlar. Çünkü hayatını, vazifede lâzım gelse feda ediyorlar. Belki vazifeleri, onları o vazifeyle tavzif eden ve o vazife içinde rahmetiyle bir lezzet derc eden Mün'im-i Kerîmin hesabına ve Fâtır-ı Zülcelâlin namına görüyorlar. (17. Lem'a)

Küçük yavrularına çobanlık eden tavuk dahi, yavrularının hatırı için ruhunu feda eder, ite atılır. Kendini aç bırakıp onları doyurur. Demek o hizmette öyle bir lezzet alır ki, açlık acısına ve ölmek elemine tereccuh eder, ziyade gelir. (17. Lem'a)