Risale Haber-Haber Merkezi

En zorlu yıllarda, Risale-i Nur eserlerini bin kalemle elle yazarak, bütün Anadolu’ya neşreden Isparta’nın Sav köyü; bu vatan insanını dinsiz imansız yapmak isteyenlerin planlarını altüst ederek, bir ülkenin kaderini değiştirmişti. O yılların kahramanlarından birisi de merhum Savlı Hasan Kurt ağabeyimizdir.

Ömer Özcan’ın Ağabeyler Anlatıyor-1 kitabından naklen Hasan Kurt Ağabey anlatıyor:

Bir gün üç ar­ka­daş, Sav köyünden Isparta’ya Üs­tad Bediüzzaman Said Nursi’ye gi­di­yo­ruz. Deh­şet­li bir so­ğuk var. Hem de odun sat­ma­ya gi­di­yo­ruz o ar­ka­daş­lar­la... Bak­tık Üs­tad bu­ra­ya, Sav’a ge­li­yor­muş. 1959’da oluyor bu ha­di­se. (Isparta, Sav köyü arası on kilometredir. Ö. Özcan)

DERENİN SUYU ÜS­TAD’IN AYAK­LA­RI­NA GE­LE­CEK ŞE­KİL­DE YÜK­SEL­MİŞTİ

Ve­da­laş­ma­ya, he­lâl­leş­me­ye ge­li­yor­muş Üstad bi­zim­le. Hüsnü Bay­ram kar­de­şi­miz de şo­fö­rü… Hüsnü daha ev­vel hiç Sav’a gel­me­miş, yo­lu bil­mi­yor; yu­ka­rı­dan sal­mış arabayı, sü­rat­le ge­li­yor. Ispar­ta’dan ge­len çayın suyu ora­yı oy­muş. Üs­tü buz, al­tı su, zemheri de... Ara­ba hız­la ge­lin­ce ön te­kerle­ği o çu­ku­ra otur­muş. Otu­run­ca ge­len su­yu da kes­miş. Su baş­la­mış bi­rik­me­ye. Çı­kıp çalış­tı­ra­ma­mış­lar da tak­si­yi. Ça­lış­tı­ra­ma­yın­ca su ne­re­dey­se Üs­tad’ın ayak­la­rı­na ge­le­cek şe­kil­de yük­sel­miş. Biz uzak­tan Üs­tad’ın tak­si­si­ni gör­dük. Zü­be­yir Ağabey: “Ye­ti­şin kar­deş­ler! Üs­tad’ımız içeri­de du­ru­yor, biz bu­ra­da kal­dık…” de­di.

“ÖN TE­KER­LE­Ğİ KAL­DI­RIN” DE­Dİ HÜSNÜ KAR­DEŞ

Bak­tık, çök­müş ara­ba, su da bi­rik­miş, ça­mur diz bo­yu... Paça­la­rı kol­la­rı sı­va­dık, su­ya gir­dik. “Ön te­ker­le­ği kal­dı­rın” de­di Hüsnü kar­deş. Tu­tup kal­dı­rın­ca tak­si çık­tı ge­ri­ye. Üs­tad öy­le se­vin­di, öy­le se­vin­di ki; “Kah­ra­man Sav­lı­lar! Ben ne­re­de sı­kın­tı çek­sem im­da­dı­ma ko­şuyor­su­nuz, mad­dî ma­ne­vî be­nim ağır­lık­la­rı­mı siz çe­ki­yor­su­nuz. Siz gel­me­sey­di­niz bu­ra­da soğuk­ta ka­la­cak­tık!” di­ye epey bir dua et­ti.

ÜSTAD BİZE BÜ­TÜN SAV HAL­KIY­LA HE­LÂL­LEŞ­ME VEKÂLETİ VERDİ

Sonra Üstad: “Sav’a çok hiz­me­ti­niz geç­ti, çok mem­nu­num. Ba­na hak­kı­nız geç­ti, be­nim vâ­dem yak­laştı, si­zin­le ve­da­laş­ma­ya va­rı­yordum; siz ba­na ve­kil­lik ya­pın, bü­tün Sav hal­kıy­la he­lâl­leş­me­ye… Be­nim se­lâ­mı­mı söy­le­yin, ben on­la­ra hak­kı­mı he­lâl edi­yo­rum, on­lar da ba­na hak­la­rı­nı he­lâl et­sin­ler.” Üs­tad bi­ze bu şe­kil­de selam ema­net et­ti, biz de o va­zi­fe­yi yap­tık el­ham­dü­lil­lah...