Son Şahitler'den Süleyman Çağan 1957 yılbaşındaki ziyaretini anlatıyor:

1956 senesini 1957’ye bağlayan yılbaşında Isparta’ya inmiştik. Elimizde bir otelin adresi vardı. Ama çok heyecanlıydık. İndiğimiz otelin sahibi Nuri Benli’ydi.

BENİ GÖRMEK VE ZİYARET ETMEK İSTEYENLER...

Otelde “Nur Efesi” dedikleri bir ağabeyi görmüştük. Ben hep devamlı Üstad Bediüzzaman Said Nursi Hazretlerini göremeyeceğim diye korkuyla gizli gizli ağlıyordum. O kardeş bizi tesellî ediyordu. Kaldığımız üç gün içinde bizi hep teselli etti. Her gün devamlı Üstad Hazretlerinin evine gidiyorduk. Evin kapısında, “Beni görmek ve ziyaret etmek isteyenler Risale-i Nur’u okusunlar” mektubunu almıştık.

BAŞLARINI HER TARAFA VURACAKLAR, BAŞKA BİR ÇARE KALMAYINCA...

Bayram Yüksel Ağabey bize, Üstad’la görüşebileceğimiz müjdesini veriyordu. Bu arada ben heyecandan sanki kalbim duracak gibiydim. Bu heyecan içinde durmadan ağlıyordum. Ömer İnan konuşuyordu. Üstad bizlere nereden geldiğimizi, gelirken nerelere uğradığımızı sormuştu.

Üstad Bediüzzaman, “Siz merak etmeyin kardeşlerim, bu insanlar başlarını her tarafa vuracaklar, başka bir çare kalmayınca İslâmiyet’e teslim olacaklar!” diyordu.